"Yazarın varı yoğu yazdıklarıdır. Serveti, kaderi, namusu, pul koleksiyonu, evi barkı yazılarıdır. Böylece, yazdıklarının kaymağını toplamaya başlarken aslında hayatı boyunca elde ettiklerinin envanterini çıkarmış olur. Böyle bir seçme bir özyaşamöyküsü gibidir, üstelik bu türden bir özyaşamöyküsünde olaylar ne inkar edilebilir ne hasıraltı edilebilir ne güzelleştirilebilir. Polis haberlerinde, ' Suçlu pişmanlıkla itirafta bulundu.' derler, fakat ben neyi itiraf edeyim?"
Sayfa 9 - Sel Yayıncılık
"Sanırım yazarın hayatı rahip hayatıdır. En azından benim idealim, her zaman hücre yalnızlığı ve kendime odaklanabilmekti. Ne yazık ki hiçbir zaman istediğim gibi yaşayamadım. Daima başka meşguliyetlerim çıktı: Seyahatler, aşklar, devrimler, savaşa gitmek, savaştan dönmek... Durmadan yeni hayata başlıyor, sonra oturup bu yeniden başlamaları kaleme alıyordum."
Sayfa 9 - Sel Yayıncılık
"Dikkat! Anlayamadığınız öyküyü tekrar okuyun lütfen! Hala anlamıyorsanız sorun okurda değil öyküdedir. Okur aptal olamaz, olsa olsa öyküler kötüdür."
Sayfa 15 - Sel Yayıncılık
öykülerin kullanım kılavuzu; :)
Bir Dakikalık Öyküler rafadan yumurta kaynarken ya da aradığımız kişi telefona yanıt verene dek (eğer telefon meşgulse tabii) okunabilir.
...
Öyküler oturarak ya da ayakta; rüzgarda, yağmurda, karda, balık istifi bir otobüste, hatta yolda yürürken bile okunabilir.
...
Dikkat! Anlayamadığınız öyküyü tekrar okuyunuz lütfen! Hala anlayamıyorsanız sorun okurda değil öyküdedir. Okur aptal olamaz, olsa olsa öyküler kötüdür!...
Sayfa 15
Her birimizin bildiği bir başkadır bu hayatta ve kimse kimsenin boşluğunu dolduramaz.
Sayfa 40
"İyi günler."
"İyi günler."
"Nasılsınız?"
"İyiyim, teşekkürler."
"Sağlığınız nasıl?"
"Şikayetim yok."
"Arkanızdan sallanan bu ip de neyin nesi?"
"İp mi?" dedim arkama bir bakış atarak, "Benim bağırsağım..."
Sayfa 63
Ne yalan söyleyeyim, her çocuk gibi benim de ufakken birçok saçma hayalim vardı. Örneğin pilot olmak isterdim, makinist ya da lokomatif... Sözüm ona büyüdüğümde Viyana Treni olacaktım ben.
Sayfa 74
bir su birikintisinin anıları
Biz su birikintileri hızlı yaşarız. Günlerimiz sayılıdır. Orada kaldığım süre boyunca azimli bir kuşak yetişti. Düş kuran büyük özlemleri olan, potensiyel su birikintileri. Şimdi o çok şey vaat eden çukurdan ne bekleyebileceklerini soruyorlar bana ısrarla.
Sayfa 86
Ölümün en yakın akrabası sessizliktir.
Sayfa 91
"Kuğuran güvercinler niye böyle dem çeker ah?"
Sorgulayan bir eda var türküyü söyleyişinde, cevap bekleyen gözlerle etrafa bakınıyor. Sizi gidi kuğuran güvercinler. Gerçekten niye?
Sayfa 92
Bir kitap tek başına yüz kitap eder. Bir kitabı sonsuz kere okumak ve bir o kadar da başkalarına okutmak mümkündür, bir kitapla neler neler yapılmaz, her şey makbuldür, aynısından iki ya da daha fazla satın almak hariç.
Sayfa 98
Ne ilenme ne acıma ne de gözlerimde boncuk boncuk yaşlar. Burada tamamlanmamış bir işin önünde, ardında nokta olan bir cümlenin başında duruyorum adeta. Elem duymuyorum. Kırk yaşındayım. Kendimi düşünüyorum. Ölülerin huzurunda başka bir şey düşünmek elimden gelmiyor, yalnızca kendim.
Sayfa 101
Yangını söndürmüyorsunuz madem, bari gidip üzerine tükürün! Ateşe düşen için onurdan söz edilemez; serinlemesini sağlayan her şey evladır.
Ve şunu da iyi belleyin, can çekişenlerden güzellik beklenemez.
Sayfa 103
Yaşlı adam ve Otomobil
Bu öykü gerçek olmayabilir.Ancak yalnızca gerçek öyküler dikkate değer değildir.Gerçek olmayanın nasıl aktarıldığı da çok önemlidir.
Sayfa 88Kitabı okudu