Sonra unuttuk işte.
Yaşamayı unuttuk, nefes almayı unuttuk,
Ve bir gün geldi sevmeyi de unuttuk biz...
Belki de her şey sevmeyi unutmakla başladı.
Evet, sevmeyi unuttuk biz.
Bugünlerde herkes sinirli...
Herkes kavgalı, gürültülü.
Herkesin bir derdi vardır bazıları geçer, bazıları geçmez; bazıları anlatılır, bazıları anlatılmaz. Biraz yağmurun biraz da hüznün düştüğü gecelerde meselenin sevmek değil, güzel sevebilmek olduğunu anlamaktır mühim olan ve çekilen acılara verilmesi gereken tepkilerin adıdır eyvallah.
Son derece anlaşılır ve açık bir anlatıma sahip olan
"Teslim et kendini rüzgåra ve Allah ipine tutun. İpin müsaade ettiği yerler artık senin özgürlüğün, gökyüzün. Sevdiklerini orada bulacaksın, sevmeye layık insanları orada bulacaksın derttaş.
Sevdiğini helal bir gökyüzünde bulacaksın. Belki yağmurlu bir akşamda belki de yıldızlı bir akşamda ama bulacaksın... Belki de Allah'ı bulunca başka bir șey aramayacaksın."
Bazen sevgiyi anlatmanın en güzel halidir basit cümleler. Yazar da duyguları çok güzel hissettirdi her satırda. Yer yer içe dönük, duygusal; sevgi, aşk karıştırılmış. Ayrıca bölümler arası geçişler de bazen kopuşlar olsada güzeldi. Sevmenin başka boyutunu anlatan güzel bir eser ortaya çıkmış sayfalar arasında. Yazar kalbinizi bazen tam vuruyor bazen de bazı cümlelerle yanından geçiyor. Manevi aşkla beşeri aşk arasında gidip gelen şiirsel bir anlatımı var ama siz nereye çekerseniz oraya gidecektir içinizde var olanlar ile. Umut dolu kitaplara, keyifli okumalar...
Elif Gibi SevmekHikmet Anıl Öztekin · Destek Yayınları · 202013.6k okunma