Bir ayrılığın ardından önce sabrı, sonra vuslatı çağırmak ama ikisinin de gelmeyişine "Eyvallah" deyip yanmaktı Elif Gibi Sevmek.
Sayfa 22 - Yakamoz YayınlarıKitabı okuyor
Bir şeyler biriktirmeyi sevmediğim gibi başka adımların üzerine basarak yürümeyi de sevmiyorum.
Sayfa 131 - Destek Yayınları
"Her insan aşkı ister. Ama unutmamalıdır ki aşk da insandan bir şey ister. Bu aşk çemberi ancak aşkın bedelini ödeyebilenlere açar kendini. Nedir bu bedel? Sahip olduğun tüm kötülükleri iyiye dönüştürmektir. Bu bazı insan için ölmekten de beterdir..."
Sayfa 129 - Destek Yayınları
Belki de hüzünlü insanlara verilmiş bir lütuftur hayal kurmak.
Sayfa 120 - Destek Yayınları
"Özür dilerken, bir daha bunu tekrarlamayacağına da söz vermelisin, tekrar yapacağın bir şeyin özrü de olmaz tövbesi de olmaz..."
Sayfa 110 - Destek Yayınları
“Gitmeyecekmiş gibi neyi seversen, sevdiğin şeyin gidesi
gelir hemen. Kırk yıl kalası olanı bile Allah’tan öne koyduğun
an gidesi gelir. Öyledir işte bu dünyanın kuralı. Kalanları
sen sevmezsin, sevdiklerin de giderler zaten. Gittikleri
yerde kalırlar mı? Allah’tan çok sevilenler hep giderler,
hiçbir yerde hiç kalmadan giderler işte. Hem gelmek, bir
anlamda da Vakti gelince gidicem bak, ona göre sev beni’
demek değil midir?”
hatta biliyor musunuz belki de bütün kötülüklerin sebebi, bir martının karnını doyurma inceliğini yitirmiş insanlar bile olabilir gibi geliyor bana.
Sayfa 191 - destek yayınlarıKitabı okudu
Instagram, Facebook, Twitter vbs.
Kupkuru bir fotoğraf koleksiyonerliği derdine düşmüş insanların, gördükleri bir deneyimi yaşayıp içselleştirmek yerine, o deneyimi dondurup içeriksizleştirme takıntılarını ben de oldum olası anlamsız bulurdum zaten.
Sayfa 99 - Destek Yayınları
“Gerçekten sevince insan, yanındayken de özlüyorsun zaten. Evet, sevdiğin insan yanındayken bile özlersin. Ama giderse, o özlemek değil, eksik kalmaktır. Bir gün sen gidersen, özlemem. Eksik kalırım."
Eşyayı geçtim biz sevdiğimiz kişiye bile sahip olmak istiyoruz. Bir bebeği sahip olmaya programlarsan yaşamanın başka
türlüsünü bilmediği için birini sevdiğinde de ona bir eşya gibi
bakmaya başlar.
Kendini bilen Rabb'ini bilir...
Aslında O hep var da biz onu ancak en yalnız halimizle görebiliyoruz. Ancak aciz hissettiğimizde hatırlıyoruz. Bu sefer de güçleniyorsun. Çünkü öyle bir şey var ki yanında, öyle bir güç var ki... Biraz hüzünlensen, biraz dertlensen tutuyor elinden.
"Herkes bir gün gider, korkma ben buradayım," diyor.
"Herkes küser, korkma ben buradayım," diyor.
"Herkes unutur, korkma ben buradayım," diyor.
Sayfa 14
Sayfa 14Kitabı okudu
