Sebepsiz can sıkıntısı, üzüntü, usanma gibi anlamlara gelir(di). Yerini depresyon aldı.
"Denizlerden
Esen bu ince hava saçlarınla eğlensin.
Bilsen Melâl-i hasret ü gurbetle ufk-i şâma bakan
Bu gözlerinle, bu hüznünle sen ne dilbersin!
Ne sen,
Ne ben,
Ne de hüsnünde toplanan bu mesâ,
Ne de âlâm-i fikre bir mersâ
Olan bu mâi deniz,
Melâli anlamayan nesle âșina değiliz."