Nur risaleleri'nin kaynağı
Nurşin'de bir müddet kaldıktan sonra Hizan'a döndü. Sonra medrese hayatını terkederek pederinin yanına geldi ve bahara kadar evde kaldı. O sırada şöyle bir rüya görür:
Kıyamet kopmuş, kâinat yeniden dirilmiş. Molla Said, Peygamber Aleyhissalâtü Vesselâmı nasıl ziyaret edebileceğini düşünür. Nihayet sırat köprü sünün başına gidip durmak
Sayfa 31 - Süleymaniye vakfıKitabı okuyor
Tabancada eli titrer
İp görse çarpıntısı artar
Ateşten öteden beri korkar
Dama çıkıp atlasa, damda leylekler
Havagazının kokusunu sevmez oldum olası
Bilek kesmek onun da geçti modası
Ve de en önemlisi
Kan görmeyi sevmez hacı babası
Derken ilaçta karar kıldı
Hem acısız, hem kolayı, hem ucuzu
Aldı ilaç dolabından bir şişe
Hayır hayır zehir değil, ingiliztuzu
Sonuna kadar içti Aysel'in aşkına
Gözlerinde kanlı yaşlar
Bıraktı kendini bir koltuğa
Dedi: Can çekişme şimdi başlar
Sayfa 63Kitabı okudu
sâye...
Yıkıntılar arasında darmadağın olan kırıntılardan bir umut çiçeği yaratmayı başarabildiysem de bu yine onun sayesindeydi. Onun hayatına dahil olmaktan başka bir şey yapabildim mi bilmiyorum lakin o bana günün anlam ve önemini bir sevda adına onlarca şiir yazmak için sebepler sunmuştu. Karanlık günlerin ardından doğan güneşin de aslında çiziksiz bir sayfa olduğunu, bu sayfayı kendi istediğim şekilde boyayabilmemin mümkün olduğunu hatırlatmıştı. Her şeyin sonunda yine kalbimi sokacak bir limana sahip olmuştum. Geçmişe gömülü olan yaşantımı yeniden yarınlara yelken açan yaşam arzusuna çevirmişti. Bu günleri görse benimle gurur duyacağını bildiğim Sıla ablanın da şimdi, öbür tarafta beni izleyip sevincime ortak olduğu düşüncesine kapılmama vesile olmuştu. O bana aşk olmuştu ve ben bu aşkı ömür boyu yanı başımda taşıyacaktım.
Sayfa 201 - İkinci adamKitabı okudu
Kapı
Geç benden, ben dururum,
ben beklerim, geç benden,
ama nereye geçersin benden ben bilemem.
Dediler ki, olgun bir meyve var
sabır perdesinin ardında,
Sayfa 32
Ustam!
Aklım firarda.
Gözbebeklerimde müebbet hüzün,
Dilimde ay kesiği bir yara,
Düşüm kırık dökük,
Umudumun boynu bükük,
Bir öksüzün omuzlarında sukut.
Yüreğim sana emanet sıkı tut.
İnsanın kendi işini ve hâlini bilmesi ne güzeldir. Bütün işlere vâkıf olup anlasa, arif olup da bu sözü görse ve bu sözün manasının nereden geldiğini, aslının ne olduğunu ve kaynağını bir bilse... Görmekten maksat, bilmektir, bilmek ise insanın kendisine gelmesidir. Bu sözün anlamını bilmek istersen gözünü açıp aklını başına topla.
Dünyada bu yaratılanları gör ve ona göre ibret al. Varlıklardan ibret alanların gönlünde hikmet kaynayıp yeşerir. Şimdi bu manadan birkaç cevap gören sayısız sevap alır. Mananın sözünü can kulağı duyar, mana ve hıkmetin yüzünü de ancak can gözü görebilir. Aslında bu manayı hissettirmeyen ve gönlü Allah aşkına uydurmayan nefistir. Allah'ım, nefsin isteklerini bırakıp aşka uymayı herkese nasip et.
Sayfa 110Kitabı okuyacak
-Rüzgâr- (syf. 58-59-60)
Arzularım muayyen bir haddi aşınca
Ve kulaklar sözlerime sağırlaşınca
Bir ihtiras duyup vahşi maceralara
Çıkıyorum bulutları aşan dağlara.
Tanrıların başı gibi başları diktir,
Bu dağları saran sonsuz bir genişliktir,
Ben de katıp vücudumu bu genişliğe,
Bakıyorum aşağılarda kalan hiçliğe.
Bu dağların bir rakibi varsa rüzgârdır.
Rüzgâr burda tek
Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Bir gün, 5 Ağustos falandı galiba, işe biraz ara vermiş, Gesia Sokağı'nda yürüyordum. Bir ara Janusz Korczaka ve onun gettodan gönderilen yetimlerine rastladım.
Yetimhaneyi yöneten Janusz Korczak'a yetimhaneyi boşaltması emrini o sabah vermişlerdi. Yalnızca çocukları alıp gideceklerdi. Korczak kendini kurtarabilirdi ama beni de götürün
Sayfa 119Kitabı okudu
En en sevdiğim ve hissettiklerimden...
Çiçekli şiirler yazmama kızıyorsunuz bayım
Bilmiyorsunuz. Darmadağın gövdemi
Çiçekli perdelerin arkasında saklıyorum.
Karanlıkta oturuyorum. Işıkları yakmıyorum.
Çalar saat zembereği boşalana kadar çalıyor
Acı veren bir sevişmeyi hatırlıyorum.
Bir bıçağın gereksiz yere parlaması bu.
Yıllardır kendini bulutlarda saklayan illegal bir yağmurum.
Bir
Sayfa 48 - Metis YayınlarıKitabı okudu
Büyük gemiler de yok artık bayım
Büyük yelkenler de
Büyük kâğıtlar yakmak istiyor şimdi canım.
İşte az önce bir karabatak daldı suya
Bir süredir kayıp
Dünyayı yutmuş olarak çıksa da ortaya
Ölüm çok iri bir sözcük değil bayım.
Kasımpatları kadar acı kokuyorum biliyorum.
Ama siz sobada sucuklu yumurta pişirip yiyen
Yoksul bir aşkın güzelliğini bilir misiniz?
Bir gül, bir güle derdi ki görse
Yalan söylüyorum
Güller bu sıra hiç konuşmuyor bayım.
Kapı
Geç benden, ben dururum,
ben beklerim, geç benden,
ama nereye geçersin benden ben bilemem.
Dediler ki, olgun bir meyve var
sabır perdesinin ardında,
dünya sana sabrı öğretecek,
olgun meyvenin tadını da.
Sayfa 32Kitabı okudu
Bir dürbünün ters tarafı gibi bu dünya
En büyük şey, en asil şey küçülür burda.
Burda yalan para eden biricik iştir,
Burda her şey bir yapmacık, bir gösteriştir.
Kimi coşar din uğruna geberir, yalan!
Kimi gider vatan için can verir, yalan!
Bir filozof yetmiş eser yazar, yalandır;
Bir kahraman istibdadı ezer, yalandır.
Şairlerin büyük aşkı fânî bir kızdır,
Bu dünyada herkes sinsi, herkes cılızdır.
Ne hakikî aşktan burda bir çakan vardır,
Ne de onu görse dönüp bir bakan vardır,
Her büyüklük cüzzam gibi dökülür burda,
En muazzam ölüm bile küçülür burda.
Benim kafam acayip bir dimağ taşıyor,
Her dakika insanlardan uzaklaşıyor.
Zaman zaman mağlûp olsam bile etime,
İnsan olmak dokunuyor haysiyetime.
Büyük, temiz bir arkadaş arıyor ruhum,
İşte rüzgâr, şimdi sana sığınıyorum!
Doktoru, zaman boşluğu dolduracaktır,diyerek teselli etse de bu ,sadece içindeki üzüntü ve öfkeyi büyütmüştü.Çocuk sahibi olma imkânını elinden alan ilaçlar, bunu yapmak için gereken içgüdüleri yok etmeyi başaramamıştı .Bu doymak bilmez açlığını yıllarca bastırmaya uğraşmıştı .
Şimdi altmış bir yaşına yaklaşmasına rağmen, ne zaman bir anne ile çocuğunu görse içinde hep bu boşluğun acısını hissediyordu.
Sayfa 128 - Altın KitaplarKitabı okudu
76 Mercedeslerin bir de şeker renklileri olacakmış. Kezban beni onun içinde görse, iyice ateşlenir. Hoş, şimdi bunun içinde görünce, ''Ben boşuna kaptırmadım gönlümü bu Bayram'a. Boşuna beklemedim'' diyecektir. Düşündüğümden yiğit çıktı. Helal olsun yaptıkları...
Sayfa 104Kitabı okudu
“Kaybetmekten ve yalnız kalmaktan korkuyordu.Çocukluğundan beri vazgeçebilmeyi öğrenememişti; bu yüzden böyle darmadağındı şimdi. Kimden küçücük bir şefkat görse, ona dört elle sarılıp hayatının vazgeçilmezi saymıştı. Büyük boşlukları vardı hepimizin, çok büyük… Belki de kendimizi hiç tanımıyorduk. Yaralarımızın yerini bilmiyorduk. Onları hangi yollarla bulabileceğimizi, nasıl ilişki kurabileceğimizi, nasıl bir arada yaşayabileceğimizi bilmiyorduk. Bu yüzden tüm boşluklarımızı marazlı insanlar dolduruyordu.”
Sayfa 56Kitabı okuyor
