~
❝
—Günün birinde önemli bir insan olursan, gün ışığının sana gıda kadar gerekli olduğunu anlarsın! Kıymetli bir âlim, varlığını, diğer insanların gösterdiği hürmete borçludur.
❞
~
Sayfa 12 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Selam bugün sizlere harika bir okuma etkinliğine sahip olduğum @cicekkizlarokuyor grubumuz ile okuduğumuz sevgili yazarımız 
payelll kartal pençesi kurşuni kitabının ilk serisi ile geldim.
Efruze isminin hakkını veren güzelliği ile göz kamaştıran Hayatı üç renkten ibaret olan efsunlu kurşini gözlü güzelimiz.
Kartal Sipahi... Namı diğer Pençe. Antalya'nın tanınan iş adamlarından biri olmasının yanı sıra birde kumarhane sahibidir.
Efruze'nin Abisi Aydın'ın kumar tutkusu onları çıkmaza sürüklerken bunun farkında olan sadece Efruzedir. Korayın saplantılı hastıklı Efruze takıntısı herkesin hayatının farklı yönlere savrulmasına neden olur.
Hiçbir şeyden haberi olmayan kartal tesadüf eseri karşılastığı Efruzenin gözlerinde kaybolurken aynı gün Efruze üzerine kurulan planlarında farkına varmıştır. Onunla sıradan bir tanışma planlayan Kartal Efruze ile karşılaştığında bazı şeylerin tamda planladığı gibi gitmediğini görür.
Bazen, bazı şeylerin açıklaması yoktur. Otuz beş yıldır beklediğinin o olduğunu anlarsın. İçinden çıkamazsın, istersin. Bu öyle böyle bir istek değildir, sızar içine. Gördün ve bitti. Güzel kadını gözler seçer ama sevilecek kadını kalp! Benimki seni seçti ama seninki beni seçmemek için çırpınıyor gibi."
Karakterlerin bilinmeyen yüzleri doğa üstü güçleri yan karakterler ile renklendirilmiş harika dostlukları ile harika bir hikaye okuduk öyle bir yerde bittiki 2.kitap için sabırsızlanıyorum.
PAROLA YAYINLARI
Uykuların kaçar geceleri, bir türlü sabah olmayı bilmez.
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya,
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar ne yastık.
Girmez pencerelerden beklediğin o aydınlık.
Onun unutamadığın hayali,
Sigaradan derin bir nefes çekmişçesine dolar içine.
Kapanır yatağına çaresizliğine ağlarsın.
Sevmek ne imiş bir gün anlarsın.
Sayfa 35 - EverestKitabı okudu
Yazdıklarımdan...
Sen beni ancak yokluğumda seversin Gözlerin uzaklara dalıp gider Kalbinde bir sızı, bir özlem duyarsın Bir anlığına da olsa gelirim aklına
Sen beni ancak yokluğumda seversin Sesimi duymak için ararsın telefonu Ama çalarsa da açmazsın, korkarsın Belki de son kez duyacağın o tonu
Sen beni ancak yokluğumda seversin Yanımda olduğun zaman değer vermezsin Bir başkasına bakar, beni incitirsin Ama gittiğimde pişman olur, geri dönerim sanırsın
Sen beni ancak yokluğumda seversin Ama bilmelisin ki, bu aşk böyle yürümez Bir gün elbet, sen de yok olursun gözümden O zaman anlarsın, beni ancak varlığımda seversin
"Bir gün gözlerimin ta içine bak.
Anlarsın ölüler niçin yaşarmış."
Monna Rosa, 
Sezai Karakoç