Âh o akşam o titreten gülüşün!
O gülüş kalbime aksettiği an,
Duymadım ilk ateşin düştüğünü;
Şevka benzer bir ışık zannettim.
Mâcerâ başlamak üzereymiş o gün.
Sürecekmiş bu ateş yıllarca.
Bir taraftan Yakacık, mor dağlar...
Bir taraftan da deniz, şûh adalar...
O gün ömrümde, kader,
Gerçek aşkı resimleştirmiş
Bu güzel çerçevede.
Yahya Kemal Beyatlı
VAY KURBAN
Dağlarının, dağlarının ardı,
Nazlıdır.
Uçurum kıyısında incecik bir yol
Gider dolana - dolana,
Bir hastan vardır, umutsuz,
Belki Ayşe, belki Elif
Sayfa 50 - 57 - Metis Yayınları, Pdf
Sabah mıydı, akşam mıydı; cuma mıydı, pazar mıydı?.. Hangi gün, hangi vakit olursa olsun ne fark ederdi!... Bir dakikacık dinmeyen öldürücü ağrılar; umutsuzca süren, gene de sönmemiş yaşama isteği; biricik gerçek olan, şu gittikçe yaklaşan korkunç, iğrenç ölüm olayı ve çevresini saran yalan... Bu durumda haftanın, günün, vaktin değeri mi olurdu?
Göğüskafesinden bir pencere aç
ve önüne bir çiçek koy sen kokan
ki her akşam döneceğim yeri bileyim
Arada sırada arala perdeyi
ki yüreğine gün ışığı girsin
ve "içine" kuş sesleri dolsun
Bilirim "için" Dünya'dan büyük
işte bu yüzden
işte sırf bu yüzden
beni "içine" aldığın gün başka bir yere sığamayacağım
