Bilinmeyen Bir Kadının MektubuStefan Zweig · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2022225.8k okunma
yeni öyküm halley dergisinde yayınlandı, okursanız sevinirim
grigory zinoviev ile whapsapp yazışması
Balkonda kahvemi içiyor, sigaramı tüttürüyordum. Whatsapp’ıma bir mesaj geldi.
Gönderen kişi: Grigory Zinoviev. Bu da neyin nesi? Haha, haliyle rehberimde öyle biri yok,
kim bu takma adı kullanmış olabilir derken ve rehberimde olmayan birinin ismi nasıl
mesajlarda görünür diye kendi kendime sorarken,
Yüzbaşı:
Yaşar, arkadaşların hep terhis oldu çoktan, seni terhis edemiyoruz dedi.
Nedenini bilmezden gelip, "Neden ki yüzbaşım?" diye sordum.
"Nüfus kağıdın olmayınca işlemini yapamıyoruz."
Sanki hiçbir şeyden haberim yokmuş gibi, acımalı bir durumda başımı eğip bekledim.
" Biz alaya bildirmiştik nüfusun yok diye. Alaydan şubeye yazıldı. Şubeden de cevap geldi. Dinle, gelen cevabı okuyorum."
Okudu: Filan tarih, filan sayılı yazınıza cevaptır. Künyesi sorulan Reşit oğlu Yaşar'ın 1935 yılında askerliğini yaptığı sırada Dersim Harekâtı'na birliğiyle katılarak şehit olduğu kayıtlardan anlaşılmıştır. Bilginize sunarım.
Ben birden kendimi yitirip, " Olamaz, olamaz yüzbaşım! diye bağırdım ama, bağırmamdan yüzbaşı kızacak diye de ödüm patladı.
Oysa, güldüğünü hiç görmediğim o yüzbaşı, " Elbet olmaz canım, şehit olan adamın burda işi ne?"dedi.
Ondan değil yüzbaşım. Dersim'de şehit düşmüş olamam ben, çünkü çok daha önce Çanakkale savaşında şehit düşmüştüm."
Sayfa 53Kitabı okudu
22:13
İnsan bazen yalnız hissediyor kendini. Onca seveni, önemseyeni, merak edeni varken üstelik. Bazen aldığımız her nefes bir oflamamıza kurban gider. İçimiz sıkılır. Çoğu zaman somut bir sebebi bile olmaz bunun. İşte şu an öyle bir yalnızlığın, öyle bir iç sıkıntısının içerisindeyim. Elimde, gözümle gördüğüm, elimle tuttuğum hiçbir sebebim yok. Belki kırgınım, belki yorgun... Haberim bile yok. Ruh halimi deriz, bunalım mı... Nasıl adlandırsak bilemeyiz. Bir anlık çöküntü, belki koca bir içe gömülme. Belki de; hiçbir şeyi anlamadan, farkına varmadan, sessiz sedasız bir yolculuk kendine.. Canımı yakan şeyler olduğunu biliyorum ama ne olduğunu bilmeden cayır cayır yanıyorum. Ne aptalca bir his bu. Belki yavaş yavaş yok oluyorum. Anlamlandıramıyorum, adlandıramıyorum. Şu anda yaşamış olduğum şeyi anlayamıyorum. Düşünmek istemiyorum. Kimseyle konuşmak istemiyorum. İçimden gülmek gelmiyor. Öylece bir kenarda kalakalıyorum. Sigara içemiyorum. Her şeyi içime atıyorum. Kendimi de oraya taşımayı seviyorum. Bana benden zarar gelir mi? Bilmiyorum. Belki de, kendime en büyük zararı ben veriyorum. Uyumak istiyorum, unutmak istiyorum. Yeniden başlamak istiyorum. Ve hepsi şu an oluyor. İçimi koca bir hüzün denizi kaplıyor yine. Ama ağlamıyorum. Sonra dönüp diyorum ki kendime;
"Ben hala neden yaşıyorum"...
A.U
Bir ileti serisinin ilk bölümünden selam canolar
Sevdiğim ve birden fazla kitabını okuduğum yazarların benim nezdimde en iyi alıntılarını derleyip top 20 ve top 10 listeleri şeklinde sunacağım iletilerimde ilk isim; bana edebiyatı ve kitap okumayı sevdiren, şu ana kadar 6 kitabını (ibb.co/nssSmVh) okuduğum yazar 
Peyami Safa'dır. İlk iletimde seçeceğim isim benim için özel olsun istedim.