Muhteşem bir kitap
Sevgilimle geziyorduk el ele,
Haberim yok, bakmışım bir çiçeğe.
Utanmadın mı dedi ve ekledi:
Ben varken nasıl bakıyorsun güle?
"Bizim kuşakta, yaşlı kuşakta bir tek adam tuttu beni. 1962 senesinde Ahmet Muhip Dıranas. O da 62 senesinde demeç veriyor. Ankara'da bir konuşma yapıyor. Bir çocuk teybe alıp daktiloya çekiyor. Sonra bir dergiye gönderiyor. Yayınlamıyorlar. Yıllar sonra haberim oldu. Beni çok kırdılar başlangıçta. Aslında bu bir araştırma. Muzaffer Erdost, Pazar Postası'nda her hafta başardı. Özel bir şey var zannettiler. Öyle bir şey yok aslında."
1965 senesiydi. İşe gireli henüz iki hafta olmuştu. Bir genel müdürlükte, özel kalem müdürünün yardımcısıydım. Bayrama on gün kala, müdürüm hastalandı ve rapor aldı. Ertesi gün, genel müdür, beni odasına çağırdı.
Buyrun efendim.
Tebrik kartları hazır mı evladım?
Hangi tebrik kartları efendim?
Eyvahlar olsun, Şükrü sana söylemedi mi? Bayram
Aşk padişahı her zaman binlerce mal verir, mülk bağışlar; benimse yüzünü görmekten başka ümidim, isteğim yok.
Külâhım düşmüş, ne çıkar? Kemerim yokmuş, ne gam var? İki dünyada da yeter bana onun aşk kemeri, aşk külâhı.
Seher çağı, aşkı, yaralı gönlümü aldı, öyle bir yere götürdü ki gündüzden de geçtim, geceden de, seherdense hiç haberim yok.
Sayfa 2083Kitabı okudu
