1968-Kasım. 3 arkadaşın yaşadığı en uzun gece. Ali, Tarık ve tabiki anlatıcı. Israil askerlerinin ve köpeklerinin, işaret fişeklerinin, helikopterlerin, mayınların ve beyaz taşların çok olduğu uzun bir gece.
Bizler şimdi Ali için bir sigara içimlik süre efkârlanıyor ve tebessüm ediyoruz.
Insan ölürken hayatı film şeridi gibi gözünün önünden geçermiş ya hani, peki ölenin geride bıraktıkları? Onların da kalan hayatlarında film şeridinin her karesine ölümü ve öleni kazıdıkları, adını bile unutup onları unutmadıkları çok mu dayanılmaz bir acı olurdu?
Keyifli okumalar..
