Sömürge dönemine özgü kültürel yabancılaşmayı sağlamak için kullanılan kaynakları dikkate alırsak, hiçbir şeyin şansa bırakılmadığı ve sömürgeciliğin nihai amacının yerli halkı karanlıktan kurtarmak olduğuna inandırmak istendiği
Sömürgeciliğin kasıtlı olarak ileri sürdüğü gibi, bu durumun sonucu, sömürgeci yerleşimciler çekip giderlerse, barbarlık, bayağılaşma ve hayvanlık gibi küçültücü bir yaşa ma geri döneceklerini yerli halkın kafasına kazımak otur. Dolayısıyla sömürgecilik, bilinçaltında, yerli nüfus tarafından çocuğunu düşman bir ortamdan koruyan, tatlı, yumuşak bir anne gibi değil, daha çok sapık çocuğunu intihar etmekten ve kör içgüdülerine yol vermekten koruyan bir anne gibi görülmek ister. Sömürgeci anne çocuğunu kendisinden, benliğinden, fizyolojisinden, biyolojisinden ve ontolojik şanssızlığından korumaktadır.
Geri kalmış ülkeleri ancak fedakâr ve milliyetçi insanlarınkurtaracağını uzun uzadıya anlatmış. Uygar ve ileri ülkelerin karısında aşağılık duygusuna kapılmamak gerektiğini anlattıktansonra:“Örneğin FinlandiyalIlar olarak biz, onları mutlaka geçeceğiz.Çünkü biz,yalnız şehir halkını aydınlatmakla yetinmeyeceğiz.
Eğitimde sadece ilkokulları yeterli görmeyeceğiz. Hiçbir köyü
okulsuz ve okuma odasız bırakmayacağız. Her köylünün, balıkçının, katrancının kulübesini bilgi ışığıyla aydınlatacağız. Küçükçocuklardan yeni, güçlü, okumuş ve soylu bir kuşak yetiştireceğiz.” demiş.
nazik bir konu
"Zaman" konusu nazik bir konudur, bașımdan geçti de bilirim. Şiirlerimde "zaman"la çok uğraştım, bununla yetinmeyip bir de açıkça "zaman yoktur" diye yazınca kıyamet koptu, alaya alındım, bilgisizlikle suçlandım. Bunca ortada, gözümüzün önünde duran bir şey nasıl yadsınır! Ama ben onu göremiyordum, ne yapayım! Bizim
