Bir Irgatı yaptığı işe bağlayan yegane kuvvet

Bu durumu o kadar da nahoş bulmamasının sebebi, zaten geçip giden hayatının bayram tadında sürmediğinin farkında olmasıydı. Yaşamı boyunca bitmek tükenmek bilmeyen koşuşturmacanın içindeydi. Bu süregelen irgatliginin birikmiş yorgunluğunu üzerinde hissediyordu artık. Ölmekten korkmuyordu çünkü hizmet ettiği efendisi Vasily Andreyiç'in ötesinde kendisini bağlı hissettiği bir büyük efendi'si daha vardı. O kişi Nikita'yı dünyaya gönderen, onu yöneten, hor görmeyen ve bu yaşamın sonu geldiğinde onu ebediyen hükmü altına alacak kişiydi. "Alışkın olduğumuz şeylerden vazgeçmek ne de zor görünür! Lakin yapacak bir şey kalmadıysa, yenilerini de alışmak mümkün... Peki günahların? " diye düşünüyordu. Aklından alkolikliği, içkiye harcadığı paralar, karısına ettiği zulümler, ettiği küfürler, kiliseyi ve dini görevlerini ihmal edişi günah çıkarırken rahibin verdiği öğütler geçiyordu. "Evet, çok günah işledim. Fakat Tanrı beni de böyle yaratmış, kendimden kaçış yok. Ben de böyleyim."

Sayfa 58Kitabı okudu

Efendi ile Uşağı Lev Tolstoy