Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.13
Vayy bee, diyorum. Ne okudum ben :) Maalesef tam bir ayda okumuşum. Tabii bazen hiç müsait olamadım, misafir, gezmek vs bir ay sürmüş bir apartman yolculuğu:) Kitapta 27 katlı bir apartman ve bu apartmanın sakinlerinin hayatını, düşmekte olan bir Japon Balığının gözünden okuyorsunuz. Kitaba biraz matematiksel bakarsak ince hesaplar üzerine de yazılmış olabileceğini fark edersiniz diye tahmin ediyorum. Çünkü metinde bir geometri konusu geçmekte ve aslında bu kitaptaki ve hayattaki zaman mefhumunu oluşturmakta. Acaba yazar da böyle mi düşünüp yazdı, yoksa sadece ben mi böyle anladım bilemiyorum. Şimdi bir cümle kurmak istiyorum ama bu cümleyi yazarsam kitabın tek cümleyle özeti çıkar ve belki okuma hevesiniz kaçar. Şimdiye kadar ki okuduğum yorumlarda, böyle bir son beklemiyordum, şaşırtıcı bir son vs, diyordu. Inanmamıştım. Ne kadar şaşırtabilir ki diyordum ama çok güzel bir yere bağlandı. Isterdim ki o kısmını da buraya yazayım, zira esas o konu üzerinden güzel bir sohbet gerçekleşebilirdi bence ama işte yazamıyorum. :) Zaman zaman sıkılsam da -yani en azından- saçma bir şeye bağlanacağını umduğum için sıkılıyordum, iyi ki bırakmadan kitabı bitirmişim diyorum. Bence okuyun :)
Basit bir kitap sanmıştım. Fakat o kadar renkli o kadar eğlenceli bir kitaptı ki... Aralarda güzel dersler vardı ve karakterlerin hepsi farklı ve orijinaldiler. Sonunda bağlandığı yer de çok hoştu.
Kitabı ilk okumaya başladığınız zaman olayları anlamıyorsunuz biraz karışık geliyor ancak daha sonradan taşlar yavaş yavaş yerine oturmaya başlıyor. Bir apartman dairesinden düşün balığın düşürken gördüğü hikayeleri içeriyor...
Hayata benimle aynı pencereden bakan insanları görünce yaşadığım rahatlık, tanışıklık hissi paha biçilemez. Bu kitapta da aynı şeyi hissettim. Sık sık durup düşünmez miyiz yüksek katlı bir binanın önünden geçerken; güneşin ışıklarıyla gözümüzü alan o camların her birinin ardında tam da şuanda ne hayatlar yaşanıyor? Belki birinin ardında hayatının en mutlu anını yaşayan biri varken hemen yanıbaşındakinde hayatı boyunca hatırlamak istemeyeceği o an'ı yaşayan bir başkası var. Aynı çatı altında bile bunca farklı hayat barınabiliyorken gelin dünyanın halini siz düşünün.
Belki nedensizce Woolf'un şu sözünü hatırlattı bana: "insanlar zaten birbirinden bu denli farklı iken, yeni yeni ayrılıklar çıkarmak; ne saçma şey!"
Sözün özü dostlar, bir gün bir merdivende karşılaşıp çarpıştığınız bir insanı yargılamadan önce bi "tahmin oyunu" oynayın kendiniz ile. O insan şuanda hayatının en zor anını mı yaşıyor acaba yoksa en güzel anını mı?
Kimi kitaplar hiç kimsenin bilmediği birer madendir. İçinden çok şey öğrenebileceğiniz bu madende ilerledikçe elmas daha da kıymetli olur sizin için. Sonra öğrenirsiniz ki aslında o yolculukmuş elmas olan. Kitap bir Japon balığının üst katlardaki bir fanustan atladığı andan itibaren zemin kata düşene kadar geçtiği yoldaki hayatları anlatıyor. Ayrıca, hiç beklemediğimiz sessizce sonu beklediğimiz zamanda da bir umudun olduğunu.. Umut isteyen herkesin acil durum rafında olması gereken bir kitap olduğu kanaatindeyim. <3