...✍️
Yitirmiş tılsımını ilk sevmelerin,
Yitirmiş öpücükleri,
Payı yok, apansız inen akşamlardan,
Bir kadeh,
bir cıgara,
dalıp gidene,
Seni anlatabilsem seni...
Yokluğun,
Cehennemin öbür adıdır
Üşüyorum, kapama gözlerini..
Ahmed Arif
Geyikli gecenin arkası ağaç
Ayağının suya değdiği yerde bir gökyüzü
Çatal boynuzlarında soğuk ayışığı"
İster istemez aşkları hatırlatır
Eskiden güzel kadınlar ve aşklar olmuş
Şimdi de var biliyorum
Bir seviniyorum düşündükçe bilseniz
Dağlarda geyikli gecelerin en güzeli
Hiçbir şey umurumda değil diyorum
Aşktan ve umuttan başka
Bir anda üç kadeh ve üç yeni şarkı
Belleğimde tüylü tüylü geyikli gece duruyor...
Turgut Uyar
şimdi yoksun
seni düşünebilirim artık
tutar ellerini öperim uzun uzun
kimseler ayıplayamaz beni
yokluğunda seni nasıl sevdiğimi anlayamazlar
işte gözlerin işte dudakların
senin olan ne varsa karşımda duruyor
ayaklarını dilediğim yere götürebiliyorum artık
sevdiğim şarkıları söyletiyorum dudaklarına
ve hoyrat ellerimle seni
her gün biraz daha
git
Git iş işten geçmeden, çok geç olmadan vakit,
Günahıma girmeden, katilim olmadan git!
Git de şen şakrak geçen günlerime gün ekle,
Beni kahkahaların sustuğu yerde bekle.
Git ki siyah gözlerin arkada kalmasınlar,
Git ki gamlı yüzümün hüznüyle dolmasınlar
Madem ki benli hayat sana kafes kadar dar,
Uzaklaş ellerimden uçabildiğin kadar.
Hadi git,
Acı
Ve bir kadın konuştu, "Bize acıdan söz et"
Ve o dedi ki:
Acınız, anlayışınızı kuşatan kabuğun kırılışıdır.
Meyvenin çekirdeğinin güneşe çıkması için
kabuğunun nasıl kırılması gerekliyse,
siz de acıyı tatmalısınız.
Ve yüreğinizi yaşamınızın gündelik mucizelerinin
merakı içinde tutabilirseniz, acınız sevincinizden
daha az mükemmel
Son gösteri
Yokluğuna kaldırdığım son kadeh
Sitem dolduruyorum içine sek içiyorum sensizliği
Son akşam yemeği
Üzgün bakışlarıma inat kırık bir gülümseme
Tangoda sabırsız bir hal
Kaçmıs içine heyecan
Şuh bir kahkaha gölgeler çekiyor
Yüreğimde Ayvalık yolları
Zahirde sen...
15/4/2024
Pınar PEKĞÖZ
Bu uykusuzluk
Bu ağır yokluk
Sessizliğin sesi
Yorgunluk
Sabaha varmayan düşünceler
Ölü doğmuş umutlar
Bu hazin son
İnsan evladı
Bir kadeh rakıda anason
GEVERÎ
Geyikli Gece
Halbuki korkulacak hiç bir şey yoktu ortalıkta
Her şey naylondandı o kadar
Ve ölünce beş on bin birden ölüyorduk güneşe karşı.
Ama geyikli geceyi bulmadan önce
Hepimiz çocuklar gibi korkuyorduk
Geyikli geceyi hep bilmelisiniz
Yeşil ve yabani uzak ormanlarda
Güneşin asfalt sonlarında batmasıyla ağırdan
Hepimizi vakitten kurtaracak
Bir yandan
Hasretinden Prangalar Eskittim
Seni, anlatabilmek seni.
İyi çocuklara, kahramanlara.
Seni anlatabilmek seni,
Namussuza, halden bilmeze,
Kahpe yalana.
Ard-arda kaç zemheri,
Kurt uyur, kuş uyur, zindan uyurdu.
Yitirmiş tılsımını ilk sevmelerin,
Yitirmiş öpücükleri,
Payı yok, apansız inen akşamlardan,
Bir kadeh, bir cıgara, dalıp gidene,
Seni anlatabilsem seni...
Yokluğun, Cehennemin öbür adıdır
Üşüyorum, kapama gözlerini...
Ahmed Arif