Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.12
272 syf.
·
Puan vermedi
Bugün bu kitabı seçme nedenim Türkiye'nin hatta dünyanın içinde bulunduğu distopyadır. Oya Baydar'ın diğer eserlerini de gün gün paylaşacağım.
Köpekli Çocuklar Gecesi, farklılıklara tahammülü olmayan, pervasız diktatörlerin, doğayı yok etmeye varan kazanma hırslarının karşısında halkların bir umut bulma telaşesini anlatmakta. Bilim insanı bir Kadın, bir yandan gerçekleri insanlara anlatmak için mücadele ediyor, bir yandan oğlu Umut Doğa'yı arıyor. Tüm bunların yanı sıra, ait olduğu sosyal ve politik çevrenin, doğa karşısında tutumunu sorguluyor, geçmişine dair özeleştirilerde bulunuyor. Umut Doğa, ötekilere yardım için sınırları dinlemiyor, onlarla birlikte olmak için değil, onlardan biri olmak için yola çıkıyor. Adam, çok dilli, entelektüel, saygın bir bilim insanı ve yol hikâyesi sürprizler içinde köklerini arayan bir çocuğun hikâyesine dönüşüyor.
Baydar, bugünkü Dünya'nın hal-i pürmelalini anlatırken, felaketin çok uzak olmadığını, hiç beklemediğimiz bir anda kapımızı çalacağını söylemekte. Umut yok değildir yine de! Kitabın kapağında da yer alan, çatlamış toprağın arasından baş vermiş bir papatya, yaşamın kıvılcımıdır.
Bu kitabın çok iyi fikirler içermesine rağmen iyi yazılmamış olduğunu düşünüyorum. Büyük bir beklentiyle başlamıştım çünkü ekolojik bir distopyanın epik kahramanlar olan köpekli çocuklar (bunlar da aslında sistemin dışında kalan sınıfsız da diyebileceğimiz sokak çocukları, mülteciler vs.) çok güzel ve orijinal bir fikir. Ama kitapta hikaye çocukların bakış açısından değil, doğa bilimci bir kadının bakış açısından geçmişe dönük olarak anlatılıyor. Bence en büyük sorun bu anlatım tekniği, her ne kadar Nuh tufan hikayesinin yeniden kurulması, Nuh'un gemisinin oturduğu rivayet edilen dağda sembolik olarak adem ve havva'nın sonlarını beklemesi fikir olarak çok güzel olsa da, sürekli geçmiş hakkında konuşmaları yordu ve sıktı. O an yaşanırken anlatılıyor olsaydı daha etkileyici olacağını düşünüyorum. Böylece belki bu kadar informatif diyaloglar ya da paragraflar olmazdı, romanın kurulduğu dünya kendini satır aralarında ele vermeli ama kitapta kadın ve adam belgesel anlatıcısı gibi olmuş. Ve çok çok fazla tekrara düşmüş gerçekten, editör bir şey dememiş mi bu konuda merak ediyorum. Elli altmış sayfa çıkarırım bu kitaptan ve hiçbir şey eksilmez. Yazar iklim krizine dikkat çekmek istemiş, bu konuda farkındalık kazandırmak istemiş, takdir ediyorum bu amacı çünkü iyi tezli roman da yazılabilir ama bence bu eser biraz fazla manifesto gibi. Bir de son olarak karakterin sürekli amneziye sebep olan virüs hakkında konuşmasını ama her şeyi fazlasıyla ayrıntılı olarak hatırlamasını çelişkili buldum. Genel olarak okunması kolay bir romandı bu yüzden yüksek bir beklentiyle başlanmazsa keyifli ve akıcı olabilir.
Bir Ekolojik Distopya, Köpekli Çocuklar Gecesi
Şu günlerde yaşadığımız Covid-19 Pandemisi, insanlığın doğaya ne kadar zarar verdiğini iyice ispatladı. Doğa biraz rahat nefes aldı. Salgının yoğun olduğu yerlerde sokağa çıkma yasağı ile trafiğin ve endüstrinin de azalmasından kanallar temizlendi, hava kirliliği azaldı. Şimdilik iyi yanı bunlar, sonradan ortaya çıkacak tıbbi atık kirliliğini
İnsanın doğa ile olan mücadelesinde insan için avantaj yaratan sonuçlar kısa sürede ortaya çıkarken dezavantajına olanlar uzın vadede, sonraki nesiller üzerinde kendini gösterir. Doğa ile olan mücadelede kazanan taraf değil sadece kaybeden taraf olur ve o da tüm canlılardır.
En gelişkin teknolojik ilerlemeden en ilkel ya da en basit çevre kirletimine kapitalist düzende neredeyse her şey çevre ve doğanın mahvolmasına neden oluyor. Sen ben o değil biz ve hepimiz bunda kabahatliyiz.
Bununla beraber ( doğa yok edilirken) güç mücadelesi uğruna tüm canlıların yaşamlarının hiçe sayılıp kaybın boyutlarını artırmak da yine insanın kendine ve canlılara yaptığı en büyük kötülüklerden.
Köpekli çocuklar gecesi yazarın çevre felaketi yaşanmasından sonra bir kadın bir adam ve insanların felaketten önce yaptıkları birbirlerini ve doğayı katlinden bahseden distopya.
Geleceğin inşasına direkt müdahale edecek olan kişiler için kulağa küpe edilmesi gereken bir kitap.
Bir Kadın Bir Adam Doğa ve Köpekli Çocuklar
Belki geleceğimizi en iyi özetleyen distopya kitaplarındandır köpekli çocuklar gecesi... Okudukça hem mutsuz hem mutlu olduğunuz bir distopya ama en çok hüzünlendiğiniz papatyanın betimlenişinde ağladığınız bir distopya.
Daha önce Oya baydar'dan hiç kitap okumamıştım ismini de ilk defa duydum fakat iyi ki duydum iyi ki tanıdım harika bir yazarmış kendisi
Onun dışında kitap içeriği olarak söylediğim ve söylendiği üzere bir distopya dan bahsediliyor bir kadın bir adam doğa ve köpekli çocuklar karakterlerimiz. Kadın'ın yaşananları anlamlandırma çabası Adam'ın yaşananları dile dökme çabası doğa ve köpekli çocukların yaşam mücadelesi üç konu da o kadar güzel anlatılmış ki sanki her şey olmuş bitmiş de ses kayıtlarından siz dinliyorsunuz bunu. Okunması okutulması gereken bir kitap bu kitapta da yazdığı gibi hangi devlet veya ülke değiştirmeye çabalar önlem alır bilinmez ama içinde yaşam olan çocuklar gençler ve köpeklerin çaba vereceğini biliyoruz
"Gelecek biziz , bize bıraktığınız gelecek bu mu?"