Beni hiç düşünmeyeni ben niye düşüneyim?
Ve yavaş yavaş kalbi çökmeye başladı...
Ve yavaş yavaş kalbin çöküşü başlamıştı.
İçimdeki ağrıyı bir tek ben hissediyorum.
İçimde bir şey küle dönüyor ve çürüyordu, bir şey ölmeye başlamıştı...
Çürümeye başlayan kalbinde ona artık hiçbir şey acı vermiyordu...
Beni hiç düşünmeyeni ben niye düşüneyim?
Başkalarını çok fazla düşünen bir kimse kendisini unutur.
Sadece kendim için ne zaman yaşadım? Sadece para kazanmak için yaşanmış hayata yaşamak denir mi ve sadece başkaları için...