"Nefsin dünya ile ilişki ve irtibatları, dünyaya iltifat etmeksizin ve dünyadaki sebeplere takılmaksızın sebeplerin arkasındaki müsebbibi görerek, O'nu hesap ederek olmalıdır. O zaman dünya ile kurulan bu türlü ilişki insanı kemale erdirir. Çünkü o dünya ile Rabbi hesabına ilişkidedir. İşte o zaman o Rabbi'nden razı, Rabbi de ondan razı olur. Dünya ile Rabbi arasındaki vasat ortalama yol, geçici olanla bâki olan arasındaki tercihle belirlenir. Bu ise bâki olana meyletmektir. Yani oradaki denge, Rabbin lehine bozulursa dengede demektir, yoksa zarardasın. Zira kulun meyli hangi taraftaysa, kalbi manen oraya bağlıdır."