Balıkla deniz tutan Edip Cansever'e saygıyla...
kadranı kırmızı saat
plasterle tutturulmuş kırık cam
şurda burda plastik çiçekler
evet, aralık kapıdan soğuk geliyor
tam kalbimin üzerine bu akşam
ölüm
sen en güzelsin bu saatlerde
büyütmüş yetiştirmişsin beni
söyler miyim hiç sana hayran olmasam.
bugün de ince, bugün de kırıldı kırılacak
bugün de
tam nerede kalmışsam.
ölmedi ki, konuşuyor gölgesinin ardından
yaşıyor gerisinde kendisinin
bütün ayrıntılarından sıyrılmış
ağır ağır konuşan
kadife bir örtü gibi.
kimsenin öldüğü yok, yaşadığı da
herkes biraz var, o kadar.