...Öğrenmeye başladım! Ah, evet, insan
zorda kalınca öğreniyor, bir çıkış yolu bulmak için öğreniyor,
o zaman hiçbir şeyi kafasına takmadan öğreniyor! Kendini
kontrol etmek için kamçıdan yardım alıyor, benliğinde
başkaldıran bir nokta mı var, kendi etini doğruyor.
Sayfa 61Kitabı okudu
Tekrarlamakta beis görmüyorum: İnsanları taklit etmek benim için albenili bir şey değildi, sadece çıkış yolu aradığım
için taklit etmiştim, başka bir nedenim yoktu. Hem bu zaferim
bana neredeyse hiçbir şey kazandırmamıştı. İnsan sesim hemen kayboldu, aylar boyunca bir daha çıkmadı...
Sayfa 59Kitabı okudu
Hesaba kitaba girmesem de çevremi dikkatlice
gözlüyordum, İnsanlar boyuna gidip geliyorlardı; aynı
suratlar, benzer hareketler, çevremde sadece bir kişi var gibiydi...
Fakat bu insanlarda beni yanlarına çekecek bir özellik yoktu.
Sayfa 57Kitabı okudu
Hayır, benim arzuladığım şey özgürlük değildi; sadece bir
çıkış yolu, artık sağa mı olur sola mı, umurumda değildi;
başka bir arzum yoktu, bu çıkış yolunun bir aldanmadan gayrı
bir şey olmaması bile kabulümdü. Nasıl olsa arzu ettiğim şey
büyük değildi, aldanışım da onunla orantılı büyüklükte
olacaktı. İleri, ileriye gitmeliydim...
Şimdi açıkça değerlendirebiliyorum: Büyük bir iç
huzuruydu gereksinmem, onsuz olmayacaktı. Şu anda elde
ettiklerimi, kafesimdeki ilk günlerin ardından içimi dolduran
huzura borçluydum belki...
Sayfa 57Kitabı okudu
Dedem hep anlatırdı: “Yaşam, şaşkınlık verecek denli kısa..."
Sayfa 35Kitabı okudu
Sanırım masumiyet denen şey, dünya
işleri arasında kendine bir yol bulabiliyor.
Sayfa 41Kitabı okudu
"Geçmişimden esip gelen fırtına zamanla dindi, bugün ayaklarımı serinleten bir esinti sadece."
Sayfa 58Kitabı okudu
Ülkemizin savunulması
zanaatkarlar ve biz esnafa kaldı fakat biz, bu zor ödevi
başaramayız, bunu yapabileceğimiz söyleyerek
övündüğümüzü işiten olmamıştır. Ortada bir yanlış anlama
olduğu kesin; bu yüzden mahvolacağız sonunda.
Sayfa 22Kitabı okudu
Sarayının çekim gücü, bu göçebeleri uzak
ülkelerinden buraya getirdi fakat onları geri yollamayı
beceremiyor.
Sayfa 22Kitabı okudu
Kendi kendimize,
“Bu işin sonu nedir?” diye soruyoruz,
“Bu taşınması güç eziyete daha ne kadar katlanacağız?”
Sayfa 19Kitabı okudu
Ülkemizin savunulması görevi ciddiye alınmışa benzemiyor
pek. Bugüne dek biz de önemsemedik bunu, gündelik
işlerimizin peşine düştük; fakat şu son zamanlara olup
bitenler, hepimizi kara kara düşündürüyor.
Sayfa 19Kitabı okudu
Ah, evet, insan zorda kalınca öğreniyor, bir çıkış yolu bulmak için öğreniyor, o zaman hiçbir şeyi kafasına takmadan öğreniyor!
Aklıma gelmişken, insanlar çoğu zaman özgürlük diyerek birbirlerini aldatıyorlar;
özgürlük en yüce duygulardan sayılıyorsa, onun yolunda aldanma da en yüce aldanma sayılıyor.
Bundan böyle kibarlık taslayarak benim canımı sıkmayın rica ederim.