25.02.2024
Gecenin karanlığında, yıldızların soğuk parıltısı altında, bir pencereden içeri süzülen hüzünlü bir melodi gibiyim. Hayatın acısını, her köşede pusuda bekleyen ihanetleri ve kalbi parçalayan kayıpları fısıldıyorum.
Rüzgarın uğultusunda, terk edilmiş bir çocuğun feryadını duyuyorum. Yağmur damlalarında, yitik bir aşkın gözyaşlarını hissediyorum.
Hayat, garip tesadüfler silsilesidir zannımca,
İzanımca ömür, uçan bir kuşun kanadındadır,
Sevda, kalbi bu asra denk olmayanlar için muammadır
Adın, kalbimde zamansız vuran bir artçının sarsıntısıdır.
Derya
Sevenlerin yüreği nahif olur bir kuşun kalbi gibidir. Kanat çırpar, gökyüzünde süzülüp bir daldan bir dala seker. Bulutlara asar gönlünü, hangi renge baksa mavi görür.
Balığın yeri deniz.
Kuşun gökyüzü.
Aslanın orman.
Ve benimki sensin.
İnsan ait olmadığı bir yerde yaşayamazmış.
Dahası hiçbir canlı ait olmadığı bir yerde yaşayamazmış. Ve ben, kalbimin her zerresinin sana ait olduğu şu dünyada nasıl yaşarım, inan bana bilmiyorum.
Kendi içinde de boğulurmuş meğer insan, tıpkı balığın suda boğulduğu gibi. Balık suda boğulur mu deme. Balık da suda boğulur, ördek de. Çünkü insanın aidiyetlik duygusu, vatanı neresi ise kalbi de orasıymış. Ve benim kalbim de sensin, vatanım da sen.
Baligin yeri deniz.
Kusun gökyüzü.
Aslanin orman.
Balığın yeri deniz. Kuşun gökyüzü. Aslanın orman. Ve benimki sensin. İnsan ait olmadığı bir yerde yaşayamazmış. Dahası hiçbir canlı ait olmadığı bir yerde yaşayamazmış.
Ve ben, kalbimin her zerresinin sana ait olduğu şu dünyada nasıl yaşarım, inan bana bilmiyorum. Kendi içinde de boğulurmuş meğer insan, tıpkı balığın suda boğulduğu gibi. Balık suda boğulur mu deme. Balık da suda boğulur, ördek de. Çünkü insanın aidiyetlik duygusu, vatanı neresi ise kalbi de orasıymış. Ve benim kalbim de sensin, vatanım da sen
Balığın yeri deniz.
Kuşun gökyüzü.
Aslanın orman.
Ve benimki sensin.
İnsan ait olmadığı bir yerde yaşayamazmış.
Dahası hiçbir canlı ait olmadığı bir yerde yaşayamazmış.
Ve ben, kalbimin her zerresinin sana ait olduğu şu dünyada
nasıl yaşarım, inan bana bilmiyorum.
Kendi içinde de boğulurmuş meğer insan, tıpkı balığın suda
boğulduğu gibi.
Balık suda boğulur mu deme.
Balık da suda boğulur, ördek de.
Çünkü insanın aidiyetlik duygusu, vatanı neresi ise kalbi de
orasıymış.
Ve benim kalbim de sensin, vatanım da sen...
Hissediyorum,
kalbi kırık bir kuşun donarak öldüğünü
ama onu öldürenin rüzgar olmadığını...
Hissedebiliyorum o rüzgarı tenimde,
bir matem havasıyla esip geçerken yanı başımdan...
Toprağın kuşun ölüsünü yuttuğunu,
çaresiz kalışını o hırçın esintinin.
Sadece hissetmek var!
Kuş yok,
rüzgar hiç olmadı
ve ayaklarımın altındaki toprak kuru.
13.11.23
"Balığın yeri deniz.
Kuşun gökyüzü .
Aslanın orman.
Ve benimki sensin.
İnsan ait olmadığı bir yerde yaşayamazmış.
Dahası hiçbir canlı ait olmadığı bir yerde yaşayamazmış.
Ve ben, kalbimin her zerresinin sana ait olduğu şu dünyada
Nasıl yaşarım,inan bana bilmiyorum.
Kendi içinde de boğulurmuş meğer insan, tıpkı balığın suda boğulduğu gibi.
Balık suda boğulur mu deme.
Balık da suda boğulur, ördek de.
Çünkü insanın aidiyetlik duygusu, vatanı neresi ise
kalbi de
orasıymış.
Ve benim kalbim de sensin, vatanım da sen."