5 aslan yattığı yerden belli olur
günün birinde bir tilki, bir kurt, bir eşek arkadaş olmuşlar. üç arkadaş birlikte ormanda dolaşıyorlarmış.
hava birden bozmuş. gök gürlemeye, şimşekler çakmaya başlamış. bir anda bardaktan boşanırcasına bir yağmur bastırmış. üç kafadar sırılsıklam olmuşlar. sağa sola bakıp saklanacak bir yer ararken çok yakınlarında bir in olduğunu görmüşler. hiç
o rahvan atları anlaşılır kılan sabahlarda
göğsü kasvet sayrılarıyla çarpışıp
delişmen çocuklarını azdırırken dünya
şehrin çarşılarından esen telaş
hıçkırıklarla akşamı karşılayan bir aldanış gibi
babamın incinmiş sesine çökerdi.
yatağına ilk kez akan bir nehrin hırçınlığıyla
karın kapadığı rayları temizleyendi babam.
bir nasihatin başlangıcındaki
Gündüz Judith Butler'e ait bir sempozyumundan derlenen bir yazıya denk geldim. “Toplumsal cinsiyet önceden belirlenmiş bir şey değildir." Başlığı adı altında. Ben sadece başlığa ithafen bir şeyler karalamak istiyorum.
Etrafımda sevdiğim insanların bu ve bu gibi nedenlerle buna maruz kalması, yazının yeterince ilgimi çekmesini sağladı
Ruhum Gel
Bizim içimiz sonsuz alemlerle doludur.
Bunu en iyi kim anlar aşık olan anlar.
Bir kişi aşık olduğu vakit bu vücudun aslında çok küçük bir şey olduğunu ve içindeki devasa alemleri zoraki taşıdığını ancak taşıyabildiğini anlar.
Asıl büyük alem insanın gönlüdür.
O Allah'a dosttur. Allah'a dost olduğu için kuluna dosttur.
Allah'a
O rahvan atları anlaşılır kılan sabahlarda
göğsü kasvet sayrılarıyla çarpışıp
delişmen çocuklarını azdırırken dünya
şehrin çarşılarından esen telaş
hıçkırıklarla akşamı karşılayan bir aldanış gibi
babamın incinmiş sesine çökerdi.
yatağına ilk kez akan bir nehrin hırçınlığıyla
karın kapadığı rayları temizleyendi babam.
bir nasihatin başlangıcındaki
defalarca pardon filmini izlemek
bu konuda yalnız olduğumu sanıyordum. uzak bir yerde, beklenmedik şekilde, çok sevdiğim insanlardan oluşan, toplu bir tanıdıklar grubunu görmüş gibi hayretler içerisindeyim, gevrek gevrek gülerek izliyorum denk geldiğim pardon bağımlılarını.
pardon izlemek, öğrenciyken uzayan kahvaltılarımızın biricik sebebiydi.
"bu akşam pardon mu