Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.26
Stephen King 'in gerilim/korku türünde usta bir yazar olduğunu düşünmüşümdür hep. Kitapları neredeyse ilk sayfadan itibaren sizi sarar sarmalar, olaylar adım adım ilerlerken siz de koltuğunuzda iyice büzülür o son noktada ne olacağını düşünüp korkuyla beklersiniz. Ya da bir okun yayda iyice gerilmesi gibidir, ok yaydan çıktığı anda neler
Martı Jonathan Livingston- İnceleme
İki saatte bile okunacak, çok keyifli, kısa ama bir o kadar da düşündüren bir kitap benim için ... Eğer bana favori ilk on kitabımı soracak olsaydınız kesinlikle bu kitap girer onların arasına... Basit, akıcı ama çok ders verici, harekete geçirici, özellikle motivasyonunuzu yükseltecek kadar da kaliteli. ( SPOİLER İÇEREBİLİR )Hayatın anlamının,
Kime göre, neye göre anlamlı bir yaşamdan bahsedebiliriz? Mutlu olmak mı? Sadece mutluluk ise hedefimiz; anlamlı bir hayat sürebilir miyiz? Anlamlı hayat sürmek için mutluluğu kaçırırsak o gerçekten anlamlı bir hayat olmuş mudur? Çevremizin bizim hayatımızın anlamlı olup olmadığı konusunda bir görüş sergilemesi bizim hayatımızın anlamlı olduğunu gösterebilir mi? Anlamlı bir hayat yaşamak için değer yargılarımız nelerdir? Bu değer yargılarına kim karar veriyor?… Bunun gibi onlarca soruyu soran ancak en sonunda yine bu soruların cevaplarıyla sizi baş başa bırakan biraz yorucu bir kitap. Elbette bu kitabı okuduktan sonra “hayatın anlamı buymuş, oh be işte şimdi bunu yapmaya başlayabilirim” gibi bir beklentim yoktu ancak daha derinlemesine bir inceleme de bekledim. Lakin şu var ki hiçbir kitap size tüm filozofların bir sentezini yapıp işte cevap bu demeyecek. Herkes kendi yolunu bulmak zorunda. Kendisi için anlamlı olan neyse.
Kitap sosyal medyada inanılmaz popüler olunca, konusu da itibariyle alıp okumak istedim. Konuyu zaten bildiğiniz için özet geçmeyeyim okumak isteyenler için önemli kısımları aktarayım. Kitap bildiğimiz diğer kitapların aksine erkeğin gözünden anlatılmış, ve bunu da çok iyi başarmış. Hem o duygusallığı hem hakimiyeti okuyucuya iyi yansıttığını düşünüyorum. Biz Müslüman bir ülkede yaşadığımız için bilgisi olmayanlara farklı gelebilir ama Katolik mezhebine mensuplar için ya çok sevecekleri ya da nefret edecekleri bir kitap olmuş. Kitap din ve cinselliğin içinde geçiyor bu da yazması da düşünmesi de zor başlıklar. Yazar konuya her açıdan çok hakim bu da sadece yazılmış olmak için yazılmış bir kitap okumadığımı, gerçekten uğraş vererek yazdığını hissettirdi. Smut sahnelere gelecek olursak evet kitapta bolca +18 sahne var, ama türü zaten bu. İnsanların sevmediği türde bir kitap okuyup buna düşük puan vermeleri bana saçma geliyor, bu tür sahneler seni rahatsız ediyorsa zaten başta okumamalısın. Tyler karakterine bayıldım, o içtenliği ve yaşadığı ikilemleri siz de okurken hissediyorsunuz. Poppy karakterini ise kitabın son sayfalarına kadar çok sevmiştim, evet o da cinsellikle iç içe bir karakter ama en azından bir kişiliği, oturtulmuş bir karakteri var dedim. Finalde ise yazar farklı bir son mu yapmak istemiş bilmiyorum ama keşke karakterin çizgisini bozmasaymış, daha güzel olurmuş. Ben genel olarak beğendim evet eksiklikleri de vardı o da başta dediğim gibi konu bakımından hassas olduğu için her şekilde insanların hoşuna gitmeyecek tarafları olacaktı. Bu tarz kitapları seviyorsanız en azından bir şans verilmesi gerektiğini düşünüyorum.
Bizleri, lûtf u keremiyle yoktan var eden, sayısız mahlûkat içinde en mükerrem varlık kıldığı “insan” olarak yaratan, îman nîmetiyle şereflendiren, “Habîbim” buyurduğu En Sevgili Rasûl’üne ümmet olma bahtiyarlığını ihsân eden, sözlerin en güzeli Kur’ân-ı Kerîm’e muhâtap kılan Allah Teâlâ’ya nihâyetsiz hamd ü senâlar olsun…
Zulüm ve cehâlet
Trendeki Kız (spoiler içermez)
Polisiye, gerilim ve psikoloji içeriği olan bir roman.. 3 kadın tarafından 3 farklı açıyla anlatımı yapılmıştır. İlk 100 sayfada ana karakterin ruh haliyle ilgili olayların anlatımıyla biraz sıkılabilirsiniz, sabredin sonraki kısımlarda merak duygusu ağır gelecektir..
Konusu kısaca, uzun süre önce eşinden ayrılmış olan Rachel her gün aynı trene binip aynı çifti izlemektedir. Kendi yaşadıklarını o çiftlerinde yaşamasına dayanamaz. Beklemediği bazı gelişmeler sonucu o da olaylara müdahil olur.
Kitabın içeriğinde müstehcen kısımlar var fakat psikolojik, gerilim,polisiye kısmı ön planda olduğu için o kısımlar arka planda kalacak nitelikte. Hassasiyeti olanlar için bilgi olsun. Filmi de yapılmış. Fakat film ana konudan uzaklaşıp merkezine cinsel içeriğini yerleştirmiş hiç beğenmedim. Roman aslında iyi değerlendirilebilseydi psikolojik içerikli bir polisiye filmi oluşturabilecek bir kapasiteye sahip...Arz ve talep meselesiyle filmi harcanmış diyebilirim.
Güven, bizim gibi ailelerde yaşamaya devam etmenin en büyük garantisidir. Bu yüzden ailem birbirine çok güvenir, asla yalan söylemez. Geleneklerine bağlı ve kuralcıyızdır. Hem de her birimiz.
Bugün uzun zamandır kalemini merak ettiğim emre Siren kitabının yorumuyla geldim. Bol aksiyon, gerilim ve heyecan dolu bir kitaptı.
İtalyan mafya üyesi
48 syf.
·
Puan vermedi
5 tane ölüm hikayesinden oluşuyor kitap. Hikayeler arasındaki fark her hikayede toplumun farklı kesiminden birisinin ölümü üzerinde durulması, bunlar: Aristokrat, burjuva, esnaf, köylü ve işçi. Aslında okuduğumuz bir çok kitaptan az çok bildiğimiz bu toplumdaki sınıf farkını bir kez daha kendi yolu ve üslubu ile ortaya koymuş yazar. Okuduğum diğer
#Okudumbitti
#Odalarda
"Yaşamamda delik deşik bir şeyler vardı. Hep bir şeyler eksik olmuştu bende.
Alıştığım bir şeydi yalnızlık. Seviyordum yalnızlığı, onsuz edemezdim. Ama ben yapayalnız olduğum kadar insansızdım da."
Isimsiz bir kahraman .
Ismi olmayanın kişiliği, özelliği, durusu olur mu? Olamıyor.
Memur , sadece işine gidip , verilen görevi yapan, arkadaşlarıyla iletişimi hiç olmayan , bütün hayatı iş ve ev arasında geçen karakterimiz ; annesi öldüğünde ilk kez müdürünün odasına gider . Çünkü annesinin cenazesini kaldıracak parası yoktur . Arkadaşı olmayanın çalacağı kapı var mıdır?
Annesi ölünce kocaman evde kendisini daha da yapayalnız hisseden ,odaların çokluğundan korkan ,hatta ışığı açık uyuyan , kimsesizligi , yalnızlığı, sünepeligi, sinmisligi, bütün düşüncelerini sadece kendi içinde yaşayan bir karakter...
Elbetteki yaşamında değişikler olacaktır.
Biriyle iletişime geçip kendisine yeni bir oda kiralayıp hatta evlenecektir . Ama hep yönlendirilerek, içinden geçenleri dole getiremeyerek, kadınıni başka bir adamla paylaşmak zorunda kalarak . Yine o odalarda ki iç sesler bitmeyerek...
Silinmiş bir kişilikten nasıl bir insan oluşturmak istersiniz?
Çok sakin bir kitap , karakteri az ,içsel sesleri çok. Psikolojik tahlil romanı. Yazıldığı döneme göre oldukça cesur davranılmış içerik olarak .
Bir adli tıp hekimi olarak bu kitap hakkındaki görüşlerimi paylaşmak istedim. Öncelikle yazarı cesareti ve azmi için takdir ediyorum. Yazılanlar çok çok aydınlatıcı. İşin içerisinde olan birisi olarak söylebilirim ki süreçler, öneriler çok yerinde. Okur kitlesinin çok daha kalabalık olmasını isterim ve bu amaçla gerek meslek arkadaşlarıma gerek etrafımdaki ebeveynlere kitabı önereceğim. Ülkemizde cinsel istismar ve ensest konusunda o kadar az çalışma var ki. Kendi tecrübelerime değinecek olursam çocuk cinsel istismarının ülkemizde bilinenden çok daha fazla sayıda olduğunu ve bu oranın hiç umulmayacak bir ilde bile ciddi rakamlara ulaştığını söyleyebilirim, adli tıp kariyerime başlamadan önce ben de sayı konusunda çok bilgisizmişim. Mesleğe başladığımda vakaların çokluğu karşısında çok şaşırmıştım. Öncesinde ben de herkes gibi yaşadığım bölgede sayının çok az olduğunu düşünüyordum, mesleğe başlayınca anladım ki vakaların ancak %1'i haber yapılıyor. Bu bölgelerde olmaz, benim ailemde olmaz vb düşüncelere asla girilmemesi gerekiyor. Özellikle ebeveyn olanların ya da ebeveyn olma düşüncesi olanların hiç kimseye %100 güven göstermemesi gerekiyor ve tabiki çocuğun eğitimi çok önemli. Kendi çocukluğumu düşününce başımıza bir şeylerin gelmemesini tamamen şans olarak görüyorum. Çünkü ailem malesef çok cahilce davranmış. Çocukların hayatının şansa bağlı olmaması gerek. Travmatize bir çocuk travmatize bir toplum demek aslında. Bir çocuğun kurtarılması hepimizin kurtarılması anlamına geliyor, içinde yaşadığımız Dünya'da birbirimizin hayatını etkilemememiz mümkün değil çünkü.
