İlk defa Japon klasiği okuyan biri olarak -sağ olsun öğrencimin hediyesidir- kitabı beğendiğimi ifade edebilirim. Görüntü olarak çocuklara ithafen yazılmış gibi görünse de aslında büyüklerin okuması gereken bir kitap. Tıpkı Küçük Prens eseri gibi. Çocuktan al haberi misali, hayat ile ilgili düşünceleri, yorumlamaları, bakış açılarını aslında çocuk kitaplarından almak gerekir.
Yazarımız hayatı boyunca birçok intihara karışmış, akıl hastanesine yatmış, Oğuz Atay dili ile "tutunamamış" bir kişiliğe sahip. Hayattaki olumsuzluğunu eserine de yansıtmış diyebiliriz. Birkaç hikâyeden oluşan bu kitapta karamsarlık rüzgârı esmekle birlikte, insanlığı ilgilendiren güzel alt metinler söz konusu. Üst kurmacayla birlikte farklı hikâye tekniklerini barındırması bakımından zamanının farklı ve öngörülü bir eser olduğunu bizlere yansıtıyor.
Keşfedilmesi gereken çok kitap var dünyada. Özellikle de uzaklarda yaşayan kitaplar... Uzak Doğu'ya özgü okuduğum ilk kitap olduğundan dolayı keşfettiğim için çok memnunum. Keşfedilecek nice kitaplara. Okuyalım, okutalım.
Oyunlarla Yaşayanlar, 
Oğuz Atay'ın tek tiyatro eseri. Kısa, bir solukta okunabilecek bir kitap. Aynı zamanda derin mevzulara kara mizahla değinilen, yer yer komedi, yer yer dram barındıran, ironileriyle bir Oğuz Atay klasiği.
Kitapta, emekli tarih öğretmeni Coşkun Ermiş
