Eskiden ne idiysem şimdi de oyum: Temel bir değişiklik olmaksızın ölüyorum. Cenaze ateşinden geçtikten sonra nasıl silinip yok olacaksam, ilk bakışta İspanya bahçelerindeki gürbüz çocuk da, çadırına girerken omuzlarındaki kar taneciklerini silkeleyen hırslı subay da, tümden silinip ortadan kalkacaklar; ama onlar hâlâ orada ve ben sıkı sıkıya bağlıyım onlara, ayrılamam. Bir ölünün gövdesi üstünde hıçkıran adam, varlığının bir köşesinde ağlamasını sürdürüyor.
Derler ki bir ayna kırılırsa bu kötüye delaletmiş. O zaman kendi aynasını bile bile kıran delilere ne demeli?”
Sayfa 207 - BulgakovKitabı okudu
Masanın üzerine doğru sarkan tozlu ampulü yaktım.
Yoksulluğumu aydınlattı sadece."
BulgakovKitabı okudu
’Var olmaktan vazgeçeceğim, az kaldı şimdi var olmaktan vazgeçeceğim.’’
BulgakovKitabı okudu
Moskova'da ne kadar da çok tiyatroya bedava girmek isteyen insan varmış. Ama bu tuhaf değil mi: Hiç kimse tramvaya bedava binmeye çalışmıyor. Hiçbiri bir dükkâna girip bedava çaçabalığı konservesi istemez. Neden tiyatroya para vermemeleri gerektiğini düşünüyorlar
Sayfa 103 - BulgakovKitabı okudu
Ah, para, para! Dünyada ne kadar da çok kötülüğe yol açıyor! Hepimiz paradan başka bir şey düşünmüyoruz, ama kaçımız ruhumuzu düşünmüşüzdür ki?"
Sayfa 80 - BulgakovKitabı okudu
Bir şey çalmak çok kolaydır. Çaldığını tekrar yerine koymak -işte bu, hiç de kolay değildir
Sayfa 31 - BulgakovKitabı okudu
Bir âşığın sevgilisiyle buluşma saatini beklemesi gibi ben de akşamın gelmesini bekliyordum
Sayfa 14 - BulgakovKitabı okudu
"Ah, para, para! Dünya ne kadar da çok kötülüğe yol açıyor! Hepimiz paradan başka bir şey düşünmüyoruz, ama kaçımız ruhumuzu düşünmüşüzdür ki?"
Sayfa 80 - Kırmızı Kedi