7 Mühür ve 7 Melek
6:1 Sonra Kuzu’nun yedi mühürden birini açtığını gördüm. O anda dört yaratıktan birinin, gök gürültüsüne benzer bir sesle, “Gel!” dediğini işittim.
6:2 Bakınca beyaz bir at gördüm. Binicisinin yayı vardı. Kendisine bir taç verildi ve galip gelen biri olarak zafer kazanmaya çıktı.
6:3 Kuzu ikinci mührü açınca, ikinci yaratığın “Gel!” dediğini
#ekimgelince
Sensizlik aksanı zor bir lisan şimdi dilimde… Ne söylenebiliyorsun ne okunabiliyorsun… Hani derler ya düşenin dostu olmaz diye ben senin yolunda düştüm kimse elini uzatmadı dizlerim kan olmuş, yüzüm gözüm kan olmuş soluklarım ara sıra can yakıyor… Eteklerim çamur, dilim hayal meyal… Gözyaşlarım sicim gibi süzülüyor yanaklarımdan aşağı… Sensizlik
Sakarya
İnsan bu, su misali, kıvrım kıvrım akar ya;
Bir yanda akan benim, öbür yanda Sakarya.
Su iner yokuşlardan, hep basamak basamak;
Benimse alın yazım, yokuşlarda susamak.
Her şey akar, su, tarih, yıldız, insan ve fikir;
Oluklar çift; birinden nur akar; birinden kir.
Akışta demetlenmiş, büyük, küçük, kâinat;
Şu çıkan buluta bak, bu inen
NAZAN BEKİROĞLU - YA BASILMAMIŞ OLSAYDI?
Hüseyin Cahid, neredeyse çocuk denecek çağda, bir hevesle kaleme aldığı Nadide’yi basmaya yanaşmayan Bab-ı Ali kitapçılarına hayretle, “hiçbiri kendilerine getirilen mücevherin kıymetini takdir edemiyordu, böyle büyük bir fırsatı kaçırıyorlardı” demektedir. Nihayetinde, Nadide, başında Ahmed Midhat Efendi’nin bu genç yazara “parlak bir istikbal”