Bugün jack London’ın en sevdiğim eseriyle geldim <3 Çoğu eserini çok çok severek okumuş olsamda Martin Eden kalbimin favorisidir <3
Martin, kendini bildi bileli denizcilikle uğraşan güçlü kuvvetli, eğitimsiz, alt sınıftan bir gençtir. Bir gün kavganın ortasında kalan, burjuvadan genç bir delikanlının hayatını kurtarır. Genç bu yaptığını karşılıksız bırakmak istemez ve onu evine yemeğe davet eder. Martin, kendini ait hissetmediği bu evde gencin ablası Ruth’a aşık olur.
Bundan sonraki gayesi kendini geliştirip Ruth’a layık olmaya çalışmaktan ibaret olur. Kimi zaman Ruth’dan ders alır, kimi zaman kendi başına çalışır fakat sürekli okur. Bir gün yazar olmaya karar verir ve her yazdığını editörlere yollamaya başlar. O yollar editörler reddeder. Bu bir müddet böyle devam eder. Öyle zaman gelirki yiyecek bir parça ekmek bulamaz lakin yazmaktan asla vazgeçmez. Ve sonunda çabaları meyve vermeye başlar. Yazdıkları herkes tarafından ilgi görür fakat artık Martin eski Martin değildir.
Martin’in, hayran olduğu burjuva sınıfını tanıdıkça, onların iki yüzlülüğünü gördükçe yaşadığı hayal kırıklığı, içine düştüğü boşluk, giderek yalnızlaşması o kadar güzel işlenmişki gerçekten hayran kalmamak imkansız <3
Sonu kalbinizi tuz buz eden, aynı zamanda yarı otobiyografik roman özelliğide taşıyan, bu harika eseri herkese gönül rahatlığıyla tavsiye ederim
OKUYUN OKUTUN
Kitapla Kalın
Sevgiler <3
Cengiz İlhan ve Çolpan İlhan karşılıyor sizi 
Attila İlhan'a dair satırlarla. Ve ardından Bâki'nin dizeleri geliyor. Daha iyi bir başlangıç olamazdı diyorsunuz:
"derd-i aşkı gayrdan sorman ne bilsün çekmeyen
ânı yine âşık-ı nalâna söylen söylesün"
Ve ardından Fuzûlî devam ediyor:
"lâhza