Sizi altüst eden, gecenin bir yarısı yataktan kaldıran, istasyona koşmaya zorlayan o telgraf ne kadar mucizevi bir şeydir: "Koş! Sana ihtiyacım var!" Kendimize hemen bize yardım eden dostlar buluruz. Bizden yardım isteyenleri yavaş yavaş hak ederiz.
Sayfa 17 - Kırmızı Kedi Yayınevi [Turuncu Kitaplar]Kitabı okudu
Göçmenlerde eksik olan para değil yoğunluktu. Artık falanca evle, falanca dostla, falanca meslekle anılan insanlar değillerdi. Hâlâ o rolü oynuyorlardı, fakat bu artık doğru değildi. Kimsenin onlara ihtiyacı yoktu ...
Sayfa 17 - Kırmızı Kedi Yayınevi [Turuncu Kitaplar]Kitabı okudu
İnsan kendini nasıl yeniden inşa edebilir? İnsan kendi içinde hatıralardan oluşan o arapsaçını nasıl tekrar oluşturabilir?
Sayfa 16 - Kırmızı Kedi Yayınevi [Turuncu Kitaplar]Kitabı okudu
Zira arkadaş da, meslek de, memleket de, eve dair hatıralar da artık bir işe yaramadıkları takdirde renklerini kaybeder.
Sayfa 15 - Kırmızı Kedi Yayınevi [Turuncu Kitaplar]Kitabı okudu
Belki hemen o dakika bütün anlamını yitirmiş servetleriyle kumar oynuyorlardı. Belki de hükmü kalmamış paralar harcıyorlardı. Kasalarının değeri belki de çoktan el konmuş ya da yerle bir etmek üzere yola çıkan hava torpidolarının tehdidi altındaki fabrikaların güvencesi altındaydı. Kendi kendilerine gelin güvey oluyorlardı. Sanki aylardan beri dünya üzerinde bir şeyler çatırdamaya başlamamış gibi sıkı sıkı geçmişe tutunup, duydukları coşkunun meşru olduğuna, çeklerin karşılıksız çıkmayacağına ve kadim geleneklerinin sonsuza dek yaşayacağına inanmak için çırpınıyorlardı. Gerçek dışı bir durumdu bu. Bir kukla tiyatrosuydu. Fakat hüzünlüydü.
Şüphesiz hiçbir şey hissetmiyorlardı.
Sayfa 13 - Kırmızı Kedi Yayınevi [Turuncu Kitaplar]Kitabı okudu
Talep etmeden önce bir çocuğu uzun süre emzirmek gerekir. Dostluktan doğan hakkını talep etmeden önce bir dostu uzun uzun işlemek gerekir. Harap olmuş eski bir şatoyu tamir etmek, onu sevmeyi öğrenmek için, nesiller boyu harap olmuş olmak gerekir.
Sayfa 18 - Kırmızı Kedi Yayınları