Olası her şeyin başlangıcı ve tohumu olan bir gerçek. Geçmişte lanet, artık bir lütuf olan. Sonsuz sayıda evrenin gücünü ve potansiyelini içeren tek bir sözcük.
"Yaşıyorum.”
Sayfa 265
İnsan kendi benliğini -duygularını ve onlara karşı sorumluluğunu- ne kadar kaybederse, o kadar kinci olur ve bunun farkına bile varmaz. Bu saldırganlık kendi özerkliğimizi kısıtlamamızın bir sonucudur, hatta özerklik kaybına karşı koymak istediğim iz durumlarda bile. Böyle anlarda bütün gelişimimiz kendini tekrar eder: Çocukların algı ve duygularının bastırılması, ortaya çıkan saldırganlığı gizleyen bir itaate neden olmakla birlikte, saldırganlığı daha da arttırır. Çocuğun öfkesi kendi acısına ve canlılığına yöneliktir, çünkü bunların anne baba tarafından uygulanan baskının ve keyfiliğin nedeni olduğunu düşünür. Kendiliğin ilk bölünmesi bu sırada gerçekleşir: Kendi özerk gelişiminin başlangıcı olabilecek şeyin çocuğun kendisi tarafından reddedilmesi, yani canlılığın bir kenara itilmesi. Kendi ezilişine alet edilmiş olması, kendi kendiliğine olan nefreti azaltmamaktadır. Aksine, bu toplumsal normlarca derinleştirilen sürekli bir bölünme sürecidir.
Sayfa 61 - Çitlembik YayınlarıKitabı okuyor
Kemâle eren her şeyin zevali başlıyor şimdi. Üzümler morarmış, incirler çatlamış. Çürümenin başlangıcı bir atım ötede duruyor.
Bir şeyin başlangıcı varsa, bitişi de olmak zorunda değil mi?
Sayfa 16
Sancho Panza'nın dediği gibi, her şeyin bir başlangıcı olmalıdır; o başlangıç da mutlaka evvelki bir şeye bağlı olacaktır. Hindu inancında dünyayı bir fil taşır, ama fil de bir kaplumbağanın üstünde durur. Tevazuyla kabul etmek lazım ki yaratı, boşluktan değil karmaşadan bir şeyler yaratmayı ifade eder; öncelikle malzemeleri tedarik etmek gerekir: Yaratı karanlık, şekilsiz özlere biçim verebilir ama maddenin kendisini var edemez.
Sayfa 5
Sabahları evinden, akşamları işyerinden ve girdiğin dükkânlardan çıkman; bindiğin arabalardan, otobüslerden inmen; geceden gündüze, gündüzden geceye varman; kıştan bahara, bahardan kışa ulaşman bu kederin de yok olup gideceğini göstermiyor mu? Dinlendiğin şarkının sona ermesi, okuduğun şiirin son mısrası, seyrettiğin filmin son sahnesi, yaşadığın kederlerin de bir gün biteceğini hatırlatmaya kâfi değil mi? Uykunda ölümü, uyanmanda dirilişi yeniden yaşadığın gibi, bu dertlerimde bir gün sana veda edeceğini hissetmiyor musun? Oturduğun koltuktan kalkmanda, girdiğin odadan çıkmanda, bir gün başındaki musibetin de geçeceğini göremiyor musun? Bir şeyin başlangıcı varsa, bitişi de olmak zorunda değil mi?
Vücud və iç Azerice
Vücud formasına mən dediyi an.
Özünü yaşamdan ayırdı insan.
Cismin yerinə deyilir məkan.
Forma yaranmasına deyilir zaman.
Cismə görədir zaman və məkan.
Onsuz nə məkan var nə də ki,zaman.
Yaşamda yerləri dəyişir hər an.
" İslam ve selim akaid kuşun üzerine konmayacağı bir camiyi niye yapsın? Tüm canlıları sevmeye dayalı bir din ve bunun selim mimari anlayışı kuşların konmaması için bir cami tasarımı neden yapar? Mimari becerisini kuşların camiye konmaması üzerine neden biçimlendirir? Canlı hayvanların camiden nasiplenmesini neden istemez ve mimari becerisi böyle bir mimariye nasıl dönüşebilir? Bu İslami midir? Gökyüzüne açık her mekan kuşlardan nasibini almaz mı ? "
Sayfa 108 - Hece Yayınları - " Kuşkonmaz Camii " adlı öyküdenKitabı okudu
Tarihten söz ederken, her şeyin bir başlangıcı, gelişimi ve sonunda bir bitimi olduğunu hatırlatmak hiçbir zaman yararsız değildir.
