"O sırada, bir şimşek aydınlığı ortasında hızlı bir göz kamaşmasıyla, içinde birtakım insanların kımıldadıkları bir mağara hayali önünden geçtiler ve geçmeleriyle, yokluğa tekrar dalmaları bir oldu."
Sayfa 37 - Yordam KitapKitabı okudu
Biz, zaman kırıntıları,
Zaman sinekleri,
Tozlu camlarında günlerin sessiz kanat çırpanlar
Ve lüzumsuz görenler artık
Bu aydınlıkta kendi gölgelerini!
Sanki siyah, simsiyah taşlar içinde
Şairim
şimşek şekillerini şiirlerimin
caddelerde ıslık çalarak
kazırım
duvarlara..
100 metreden
çiftleşen iki sineği seçebilen iki gözüm,
elbette gördü
Sayfa 97Kitabı okudu
"Yeraltı Adamı"nın bu uzaktan görünüşü, yazarın yaratıklarına karşı ateşli sempatisiyle açıklanır. Onu, bize betimlediği dünyanın ortasına atan, bir sinir nöbeti, neredeyse bir sara nöbetidir gibi görünüyor. O, iç evrenin alacakaranlıkları içine sokuluyor birden. Ve gözleri karanlığa alışıyor hemen. Görüyor, anlıyor. Sanki tam bir yaşam, bir düşünce birkaç saniye içinde gelip geçiyormuş gibi, sanki bu bir şimşek aydınlığı içinde sunulan araştırmalarıyla, umutlarıyla tam bir tinsel serüvenmiş gibi. Ama, dağarcığında bir yığın düşüncelerle yüzeye çıktığı ve zamanın dışında, mekânın dışında, nedensellik ve uyuşmazlık kurallarının dışında yaşadığı bir öyküyü düzenlemeye kalkıştığı vakit, sanatçının boğucu sıkıntıları başlıyor. İkinci yaşamın bir dramını, ikinci düşünceye sahip olmayan okuyuculara anlaşılır bir duruma getirmek söz konusudur. Genel bilinçle, bilinçaltını kavratmak, bilinçaltını bilinçli kılmak söz konusudur. İnsanları, gerçekten kendileri olan kişilerle ilgilendirmek söz konusudur.
Sayfa 405 - Dördüncü Kitap, Dördüncü Bölüm, Karamazov KardeşlerKitabı okudu
