Akış
Ara
Mesajlar
Bildirimler
1
Kaydedilenler
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
EFELYA'dan...
........
Elif, Ferhat'ı daha yakından tanımak için, çocukluğuna dair hatıralarını anlatmasını istedi ondan; sonra sesine bir avuç fesleğen katıp:
“Dur, önce anneni anlat, çok merak ediyorum, yaşıyor değil mi?”
“Yaşıyor değil mi?” cümlesiyle Ferhat birdenbire dağılmıştı.
“Hayır, yaşamıyor; çocukken kaybettim
HAKSIZ YERE BİTEN HAYATLAR
Yasin Bey’in sağ kolundan tutan bir asker, sol kolundan tutan diğer askerle birlikte rutubet dolu, dar, karanlık koridorda ilerliyorlardı. Yasin Bey etrafı detaylıca inceliyordu. Nasıl olsa ömrünün geri kalanını burada geçirecekti.
Dar uzun koridordan bir süre daha ilerledikten sonra sağ koluna girili olan asker Yasin Bey’in kolunu bırakıp
Güngörmez
"Hiç sevmem kışları" derdi. Neymiş üşürmüş de kalın giymek zorunda kalırmış. "Hahh" dedim içimden. "Yazın da, kışın da mahallenin en pejmürdesi sensin..." Bunları o zamanlarda çok yakın olup da sevemediğim, şimdilerdeyse rahmetli olan canım arkadaşıma söylerken yıl 1995 aralığın 17'siydi.
Şimdiyse 2006 yazının
Ne tuhaf bir ömrü birlikte harcamış iki insandık ama bir o kadar da yabancıydık şimdi birbirimize. Bir zamanlar her şeyimizken birbirimizin, şimdi her hangi biri olmuştuk sanki. Bu öyle bir tuhaf vedaydı ki.kimiz de biliyorduk birbirimizi son görüşümüz olduğunu. İkimiz de biliyorduk bir daha hiç kimseyi böyle sevemeyeceğimizi. İkimiz de biliyorduk artık aşk şarkılarındaki hüzünlü sözlerde kalplerimizdeki acı olacağımızı. İkimiz de biliyorduk artık yaşamın pembe rengine veda ettiğimizi. İkimiz de biliyorduk artık aşkın bizden geçtiğini. Yoksa tüm bunları yalnızca ben mi düşünüyordum? Kim bilir belki Şahin yeniden sever, âşık olur. Ben bunları hiçbir zaman bilemeyeceğim. Bildiğim tek şey, benim artık hayatımdaki tek aşkın kızım olduğu. Şu hayatta iki şeyi çok istedim. Biri Şahin'di, nasip olmadı. Diğeri bir kız çocuğum olmasıydı, çok şükür Rabbim nasip etti.
Sayfa 252Kitabı okudu
Ne tuhaf bir ömrü birlikte harcamış iki insandık ama bir o kadar da yabancıydık şimdi birbirimize. Bir zamanlar her şeyimizken birbirimizin, şimdi her hangi biri olmuştuk sanki. Bu öyle bir tuhaf vedaydı ki.kimiz de biliyorduk birbirimizi son görüşümüz olduğunu. İkimiz de biliyorduk bir daha hiç kimseyi böyle sevemeyeceğimizi. İkimiz de biliyorduk artık aşk şarkılarındaki hüzünlü sözlerde kalplerimizdeki acı olacağımızı. İkimiz de biliyorduk artık yaşamın pembe rengine veda ettiğimizi. İkimiz de biliyorduk artık aşkın bizden geçtiğini. Yoksa tüm bunları yalnızca ben mi düşünüyordum? Kim bilir belki Şahin yeniden sever, âşık olur. Ben bunları hiçbir zaman bilemeyeceğim. Bildiğim tek şey, benim artık hayatımdaki tek aşkın kızım olduğu. Şu hayatta iki şeyi çok istedim. Biri Şahin'di, nasip olmadı. Diğeri bir kız çocuğum olmasıydı, çok şükür Rabbim nasip etti.
Sayfa 252
Raymalı-aga kendi zamanında çok tanınmış bir cırav (yırcı), bir ozan idi. Daha küçük yaşta ün kazanmıştı. Tanrı vergisi bir yetenek ve kişiliğinin üç güzel özelliği sayesinde bozkırın en ünlü yırcısı, âşık ozanı olmuştu: Güftesini kendi yazar, bestesini kendi yapar ve güzel sesiyle bunları hem çalar, hem söylerdi. Dinleyenler ona hayran
ötüken yayınevi
Çaresiz
