Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
Gök Derinin Altında - Nazlı Karabıyıkoğlu
Nerden başlasam yoruma ya da nasıl yapabilirim doğru ve eksiksiz yorumu bilemiyorum. Ruhuma işledi kitap… En derine daha da derine… 4 bölüm içinde 17 öykü ama klasik dediğimiz türün çok çok dışında. Beklentilerin çok çok üstünde. Şamanizm de var efsaneler de, cinsellik dibine kadar... Ama doğru bakan gözler ve yürek ile…
Bana göre Nazlı
Gözlerimde yaşlarla bir kitap daha bitti
Bu kadar övgü ve ödülü hak ettiğine bizzat okuyarak şahit oldum. Kitap beni öylesine derin düşüncelere itti ki bir an için gerçekten kendime sordum: "Melody'nin yerinde olsam ne yapardım? Ne hissederdim?" Anlatımın akıcı, sade, dupduru ve neredeyse çocuksu olması ile durumun dramatize edilmeden olduğu gibi aktarılması takdirimi kazandı. Çevremde beyin felci geçirmiş dünya tatlısı bir hanımefendi var, okurken hep onu düşündüm. Şiddetle tavsiye ediyorum sizlere. Hem farkındalık için hem hayattan zevk alabilmek için hem şükretmeye vesile kılması için okuyun, okutun.
Bir cümle ile anlatacak olursak kitap, toplumların kendi belleklerini bedensel pratikler ve törenler üzerinden nesilden nesile aktardıklarını söylüyor. Her ne kadar kitap çok ilgimi çekse de kitabı bitirmem çok zor oldu. Kitabın çevirisi oldukça iyi fakat yazar kitabının planını çok dağınık yapmış. Pek çok yerde konudan koptum, bazen bunu anlatmasının bizim konumuzla ne alakası var tarzı sorular sordum kendi kendime. Antropoloji ve sosyoloji ile akademik olarak ilgilenenler kitabı okuyabilir ancak sıradan okuyucu için asla tavsiye etmiyorum.
BİZLİKTEN DOĞAN YALNIZLIK
Kitapta geçen “Tutkulu aşk, yalnızlığın uç durağı gibi” sözünü çok düşündüm nedense. İlk başta platonik aşk aklıma gelse de durdum o an. Neden saplanmıştım? Aslında aşık ve maşukun karşılıklı duygu bulduğu aşklarda hissedilen yalnızlık daha öte değil miydi? “Ondan ayrı kaldığın anda sen de onunla gitmiyor musun” diye sordum kendime. Kendinden mahrum kalmış bir ben kadar yalnızlık var mıydı şu dünyada? Ve bunu defalarca yaşamak cehennemi bir azap değil miydi? Ölümün olmadığı bir döngüde bu azap, her kavuşmada bitiyor gibi görünse de yeni bir ayrılığın nişanını kesmiyor muydu?
Kim bilir belki de en değerli sevgili “Sana haksızlık etmeyi sürdürendir”
Varsın böyle geçsin yabancı günler,
Varsın canımı yaksın yine yalnızlık,
Seninle doluyken baktığım dünler,
Yıkar mı sandın beni bu yalancı ayrılık!
Önsözde çok sevdiğim bir kısımla başlamak istiyorum bu kez, şöyle ki: "Bir sabah üniversiteye geldiğimde kapıdaki görevliler birinin benimle görüşmek istediğini söylediler. Mütevazı ve saygılı halinin beni uzaktan etkilediğini hatırlıyorum. Ne istediğini sordum, İlk iki kitabımı okumuş olduğunu, benden bir dileği olduğunu iletebilmek için İstanbul'dan kalkıp geldiğini söyledi. Odama davet ettim oturmayıp isteğini ayakta dile getirdi. 'Sizden bir ricam var lütfen bizler için de yazın' Ardından veda etti, bende o an fark edemediğim bir iz bırakıp giderek."
Engin Geçtan, hesaplarım doğruysa mesleğinde 30 yılı devirdikten sonra başlamış bizler için yazmaya. Ne demek bizler için yazmak? Tıbbi terimlerden, kuramların bunaltıcı olabilecek ayrıntılarından uzak, yalın bir dil seçmiş doktorumuz :) Okuyup okuyup anlamaya çalıştıklarımızı, kendi birikimiyle sentezleyerek hediye etmiş bize.Freud, Jung, Adler, Fromm... belki de daha kimler kimler benim gözümden kaçan. Hadi gelin biraz çocukluğumuza inelim sizinle. Sonra yetişkin olalım ilişki kuralım, sonra biz çocuk büyütelim "sağlıklı", sonra yaşlanmaktan korkmayalım, yaşayalım. Okuyun, okutun.
Adı Galip Kendi Mağlup
Behzat Ç. ile tanıdığımız Emrah Serbes'ten ilk okuduğum kitap Hikayem Paramparça oldu. Kitap uzunlu kısalı öykülerden oluşuyor; kimi tek cümlelik aforizma, kimi birkaç sayfa süren nostaljik hikaye. Yazarın eski aktör Hakan Serbes ile ilgisi var mı bilemiyorum, sosyal medyadan sordum cevap vermedi, herhalde isim benzerliği. Birkaç yıl önce adı
