'Bırak ay gitsin, sen kal bu gece...'
Dün gece hissetmiştim bunu, uyumak için yatağıma uzandığımda. Kocaman bir dolunay vardı gökyüzünde; solgun ışığı yüzüme vuruyor, içimi ürpertiyordu. Kıraç bir tarlayı andıran aya takıldı gözlerim, birden her şey çok manasız geldi bana. Ne vatan, ne cemiyet, ne kendim, hatta ne de sen. O ayın altında ne yapacağını bilmeden oradan oraya sürünen bir kertenkele gibi hissettim kendimi.
Özlemenin buruk bir tadı var, hele seni özlemenin. Bir kokusu var, bütün çiçeklere değişmem. Bir ışığı var, bir rengi var seni özlemenin, anlatılmaz.
Sayfa 124Kitabı okudu
Yalnızca bağımsızlığını kazanma başarısıyla değil, yalnızca tüm düşmanlarını darmadağın etme başarısıyla değil, aynı zamanda bütün dünya işçileri için bir ümit ışığı durumuna da gelen ulus, gerçekten, büyük ve yenilemez.
Türkiye’nin gençleri bir ümitsizlik duygusundan mustarip. Gençler
geleceğe baktıklarında bir ışık görmek istiyorlar, bir iş bulabileceklerine, kendi
hayatlarını yazabileceklerine, sevip sevilebileceklerine dair bir ümit ışığı. Oysa
hayat onlar için her geçen gün daha fazla zorlaşıyor.
Ey insan! bu kitabı sana ithaf ediyorum. Başının üstünden büyük bir rüzgar geçiyor. Yalancı bir fecirle başlayan asır kararıyor ve sana tek ümit ışığı olarak en kuvvetli kaynağı uranyumda değil, senin ruhunda sıkışmış maddeden koparak çıkardığın korkunç tahrip aletinin patlayışından yükselecek alevi bekletiyor.
Ey bahtsız! Tarihinin hiç bir
Sayfa 415Kitabı okudu
Bir ayak sesi duymayayım
Kapıya koşuyorum
Gelen sen misin diye
Bir sarı saç görmeyeyim
Yüreğim burkuluyor
Ağlamaklı oluyorum
Her şey bana seni hatırlatıyor
Gökyüzüne baksam
Bunca zarif duyumun ortasında kasvetli bir düşünce nasıl belirebilirdi? Havanın ve güneşin çoşkusuyla özgürlükten başka bir şey düşünmek bana imkansız göründü; umut etrafımdaki gün ışığı gibi içimi kapladı ve kendime güvenerek özgürlüğü ve hayatı ümit eder gibi hakkımda verilecek kararı bekledim
Sayfa 5
Bu kadar güzel duyguların içinden o korkunç düşünce nasıl çıkabildi? Havadan ve güneş ten ötürü sarhoş olduğumdan, özgürlükten başka bir şey düşünmem imkânsızdı. Ümit, etrafımdaki gün ışığı gibi sanki içimde par lıyordu; kurtulmayı ve hayata tekrar dönme yi beklercesine yargının vereceği kararı gözlüyordum.
Havanın ve güneşin coşkusuyla özgürlükten başka bir şey düşünmek buna imkânsız göründü; umut etrafımdaki gün ışığı gibi içimi kapladı ve kendime güvenerek özgürlüğü ve hayatı ümit eder gibi hakkımda verilecek kararı bekledim.
Sayfa 5Kitabı okudu
Bir yalnızlık marşıdır çalınıyor uzakta
Gün ışığı arkamızda kaldı bak
Tanyerinde unuttuk gözlerimizi
Gel artık
Hayata yeniden başlayalım
Gel artık
Bu mavilerde kimseler görmez bizi
Sayfa 29Kitabı okudu