Sürgün
nicedir seyduna'nın dağlarında kuşlar yerine
kurşunlar kanat çırpardı.
kurşun, kendi çığlığına uyanır,
kendinden utanırdı bu coğrafyada,
ki hiç sevmedi sesini, ismini...
ölüm arayan, ışığında oturur ağlardı.
ne zaman çığlık kopsa, bilirdi,
ardı derin susku kuyusu olurdu,
bir yaprakta olsun solumazdı hayat.
şehirleri birbirine
Günaydın. Bazen bir cümle, bir dize umut oluyor insana. Duymak istiyor, sebebi her ne ise, bizi ilgilendirmiyor. Sadece duymak. Nedim Gürsel, "Açıkta demirlemiş birkaç gemi, alabildiğine mavilik. Alabildiğine sevinç ve mutluluk, acı hayatlarımıza, ayrılığımıza inat..." der. Alabildiğine mavilik alabildiğine güzellik sevgili okur. Her şeye rağmen! Var olun.
"Güzellik görecelidir "dedi Anıl. Çayından bir yudum aldı."Aşk, güzelleştirir. En çirkin yanları bile . Evrensel bir duygu . Geçene kadar öyle güzel kalır. Bir gün uyanırsın, güzel değilmiş lan bu dersin kendine. Ya da bir gün uyanırsın ve ne güzelmiş lan bu , derken bulursun kendini."
Günaydın. Ayrılık, terk edişler yahut edilişler... Sonra? Sonrası keder. Hjorth, "Kopmak ölüm gibi, diye düşündüm; başlarda insanın canını yakıyor, sonra yokluğa alışıyorsunuz, diğeri, ölen kişi, yavaş yavaş yok olup sizden uzaklaşıyor." derken bundan bahseder. Bu keder acı ama geçiyor. Sonra? Sonrası buruk da olsa, sonrası iyilik sonrası güzellik sevgili okur. Var olun.
Seni Korumak İçin
Seni hiçbir dünya telaşına değişmedim ben. Evlerin ve kalabalığın ağırlığını sana üstün tutmadım. Yoksulluğun acısından hafif bilmedim acını. Yenilen herkesin boğuntusuydu kaybolduğum uzaklık, yüzün her bulutlandığında. Nereye gidersem gideyim seni yürüdüm hep. Sevincini bir barış, bir bayram sabahı gibi taşıdım içimde. Sesine güvendim, gözlerine
Mesela mısın/Cemal Safi
Bir şiir daha güzel nasıl yazılabilir?
Bir düşünce daha güzel nasıl ifade edilebilir?
Cemal Safi der susarım.
MESELA MISIN?
Git derim gitmezsin, gel derim gelmez
Yeter be arkadaş sen bela mısın
Seni hiçbir dünya telaşına değişmedim ben
Seni hiçbir dünya telaşına değişmedim ben. Evlerin ve kalabalığın ağırlığını sana üstün tutmadım. Yoksulluğun acısından hafif bilmedim acını.
Yenilen herkesin boğuntusuydu kaybolduğum uzaklık, yüzün her bulutlandığında. Nereye gidersem gideyim seni yürüdüm hep. Sevincini bir barış, bir bayram sabahı gibi taşıdım içimde. Sesine güvendim,
Günaydın. Tesadüf ettiğimiz her insanın bir meselesi, hayali, derdi, tasası, varmak istedikleri, terk etmek istedikleri, vesairesi. Var da var. Bunca histen, arzudan insanlık nasıl olur da kalıcı bir güzellik kalıcı bır huzur devşiremez, bilinmez. Hâlbuki Dolaptan Temaşa'da Ahmet Mithat şöyle der: "Herkes bir ümide hizmet eder." Öyleyse bu dünyanın hâli nedir, sevgili okur? Biz yine de, dünyanın güzelleşeceği ümidine sarılarak, günaydın diyoruz sizlere. Var olun.
Günaydın. Tesadüf ettiğimiz her insanın bir meselesi, hayali, derdi, tasası, varmak istedikleri, terk etmek istedikleri, vesairesi. Var da var. Bunca histen, arzudan insanlık nasıl olur da kalıcı bir güzellik kalıcı bır huzur devşiremez, bilinmez. Hâlbuki Dolaptan Temaşa'da Ahmet Mithat şöyle der: "Herkes bir ümide hizmet eder." Öyleyse bu dünyanın hâli nedir, sevgili okur? Biz yine de, dünyanın güzelleşeceği ümidine sarılarak, günaydın diyoruz sizlere. Var olun.
Yavaşça yataktan doğruldum. Üstümde iki gün önce giydiğim kıyafetler vardı. Flagdan iki yudum aldım. Ve ayağa kalktığım zaman duvara asılı aynada kendimi gördüm. Çok kötü görünüyordum. Oysa ben dinlenmiş bir adam suratı bekliyordum. Rahatlamış. Uykudan geçmiş biri. Ama hayır, berbat görünüyordum. Eğer yüzümde tebessüm eden bir taraf görmüş
Sayfa 89 - Kinyas
_İnsan, Meleklerin Cevherindendir.
_Nurlu bir cevher, melek gibi marifet-i ilahi ile süslü olunca, elbette meleklerin arkadaşı olur.
_İnsanlar görünüşte insana benzeseler de hakikatte halleri başkadır. Kıyamet gününde manalar görünecektir.
_İnsanın içindeki ahlakın tamamı 4 kısımdır. Hayvan, canavar, şeytan ve melek ahlakları.
_Allah’tan başka
Seni Korumak İçin
Seni hiçbir dünya telaşına değişmedim ben. Evlerin ve kalabalığın ağırlığını sana üstün tutmadım. Yoksulluğun acısından hafif bilmedim acını.
Yenilen herkesin boğuntusuydu kaybolduğum uzaklık, yüzün her bulutlandığında. Nereye gidersem gideyim seni yürüdüm hep. Sevincini bir barış, bir bayram sabahı gibi taşıdım içimde. Sesine güvendim,