Bir istanbul hikayesi

Bir istanbul hikayesi
@bir_istanbul_hikayesi
İstanbul
7 okur puanı
Şubat 2024 tarihinde katıldı
Hoşça hatırlanmak......
Beklediğim gün gelip, Ölüm girdiğinde koluma, Hayata bir eyvallah deyip, Telaşsız çıkmak isterim yola... Son defa bakıp sevdiklerime Gülümseyerek vedalaşmak isterim, Keşkesiz eyvahsız, Eksik bir şey bırakmadan, Yaşayabildiğimce mutlu, Ne varsa, kalanlara dair, umutlu... Gururla uğurlasın çocuklarım, Birer şiir okusun isterim, her biri... Hüzünlü karanfiller olsun üzerimde, Kokusu değsin son kez yüreğime, Lakin hüzünlenmesin kimse de... Kıyıya vuran dalga sesinde Ve her leylak mevsiminde Hoşça hatırlanmak isterim bir de...
Reklam
İnzivada bir münzevi
"Ne alırdınız?" Biraz yalnızlık ve biraz da sessizlik alayım. Getirirken dökmeyin, mutsuzluğum eksilir diyorum içimden. "Sade bir kahve lütfen!"
Kitap gibi olmalı
"Biz kitaplar gibiyiz. Çoğu insan sadece kapağımızı görüyor, azınlık sadece girişimizi okuyor, çoğu insan eleştirilere inanıyor. Çok az kişi içeriğimizi bilecek. " Emile Zola

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Ah Nazım ah bende canımda istiyorum...
İhtiyacım var sana! Nasıl anlatılır ki! Dokunmak değil benimkisi... Günde on saniye yüzünü görsem de yeter, Tenime dokun istemiyorum, Yüreğimden tut mesela! Bir şarkının içinden söyle cümlelerini, Hayalin dibimde bitsin, Elimi tut dokun demiyorum, Elimi tut hissedeyim yüreğini! Konuşalım saatlerce olmasa bile, Dakikalarca gözlerinde buluşsam yeter diyorum! Sesini duymasamda olur, Yüreğinden konuş mesela! Biz olunca zaman dursun, Hayat dursunn, O an sadece bizde yaşam olsun istiyorum! Çok değil seni yanımda değil, Canımda istiyorum! Nazım Hikmet
Sonsuza kadar yanımda kalacak sanki
“Gittim” diyenin, her sabah sizinle uyanmasına tanık oldunuz mu hiç.. Bir veda, sonsuza kadar sürebiliyor bazen... Halis KARABENLİ
Reklam
Reklam
58 öğeden 16 ile 30 arasındakiler gösteriliyor.