"Bu benim hikayem. Kimseye bırakmayacağım mirasım. Yazmalıydım, yazıyorum. Sırf bu yüzden kalem ve kağıt kullanıyorum. Bittikten sonra yakmak için." Diye başlıyor satırlara.
2 adamın hikayesi bu
Biri köklerine sıkı sıkı bağlı ,itaatkar,gözlemci, çocukluğundan bu yana her aile bireyini ayrı ayrı gözlemleyip evin bir nevi orta oyuncusu,babanesi ve annesi arasında minik bir yalancı ve büyüdüğünde bunun etkisinde kalmaktan usanan kabına sığmayan bir yürek.
Digeri ise dedesinin ani kararıyla Almanyaya göcmesi sonucu ne ülkeyi terkedilmis ne de oraya bağlanabilmiş halk tabiri ile "Almancı,, bir kabına sığmayan ruh.
Kitap 2 kısımdan oluşuyor bu iki bölümdeki iki adamın ortak noktası bir ev.
İlk bölümü okurken ülke tarihinde bir yolculuk yaparken insan psikolojisine dair muazzam satırlar okuyoruz. Hele birde şimdiki ebeveynlerin neden böyle olduğuna dair bir tespit ver ki (29-30. Sayfalar) off diyorum tam oturmuş yerine. Bi anda anı defteri bitti diyor ve 2. Bölüme geçince 2. Katakterin ağzından ögretmen in anı defterinden bir bölüm okuduğumuzu farkedip onun hayatına geçiş yapıyoruz ama bir ayrıntıyla. Bu kendine has öğretmen ortadan kaybolmuş ve evi adama satması için muhtara vekalet vermiştir. Evdeki herşeyi olduğu gibi bırakması karakterimizin kendine yeni bir meşgale edinmesine sebep olur ve hikaye bambaşka bir yola doğru evrilir.
Öğretmene ne olmuştu?
Bu kadar sevilen birinin ortadan kaybolmasına sebep olan durumlar neydi?
Evin yeni sahibi ne öğrenecektir?
Hepsini okuyarak ögrenin derim.
Kalemi akıcı ve bir kadar da duygu durum yazım şekliyle beni benden aldı diyebilirim.
Ben Nasıl ÖldümYüksel Demir · Kitapyurdu Doğrudan Yayıncılık · 202415 okunma
Maskeli adamları, sizi güvende tutmak için her şeyi yapan sapkınları, sizin için diz çökecek birini sever misiniz? Bu kitapta her şey var...
"Kimliğimi falan mı çalmaya çalışıyorsun?"
"Yalnızca kalbin, ilham perisi."
"Hiç kimse beni senden uzak tutamayacak, ilham perim. Sen de dahil. Bacaklarımı kırsan bile sana doğru sürünürüm."
Saint de Haas yürüyen bir kırmızı bayrak ve ben pembe gözlük takıyorum!!!!
Ona aşık olamam. Ben hiç kimseye aşık olmadım. Babamın anneme affedilmez ihanetine tanık olduktan sonra aşık olamayacağıma eminim.
Sevebilseydim bile, Saint hala bir sapık ve katil. En sevimsiz insan türü.
Yine de onunla inzivada bir ay geçirirsem, sapığıma aşık olmanın bir yolunu bulacağımdan korkuyorum.
Ve yere çarpıp parçalanana kadar düşmeyi bırakmayacağım. "Ben de
öyle düşünmüştüm." Sesi beni pürüzsüz bir bal gibi ısıtıyor. Beni kapıdan dışarı taşıyor. "Hadi eve gidelim, ilham perisi."
Her SaintHarmony West · Westword Press · 02 okunma
Hiçbir zaman dertsiz kalmadı gönlüm
Bir çift gözden, bir yapraktan, bir kuştan.
Daima daha taze, daima yeni baştan
Turnam bir gün bırakmayacağım peşini,
Sen nereye, ben oraya, adım adım
İnsan sevdikçe iyileşiyor artık anladım..
+ "Bazen o zamanları özlüyorum, çok fazla şey değişti."
- "Bende özlüyorum ama değişmeyen bir şey var Ayışığı."
- "Ben bu eli hiç bırakmadım. Bırakmayacağım."