Mutlu son?
Yekta okuluna gitti. Okul fazla kalabalıktı son günleri olmasına rağmen. Bu durum Gölge'yi bulmasını zorlaştıracaktı ama olsun, onu bulacaktı; bulmalıydı. Arkadaş grubunu bulsa yeterdi, herkes Gölge'nin etrafında pervaneydi çünkü. Kantine gitti, etrafı taradı bulamadı. Basket soyunma odasına girdi, gördüğü birkaç kişiye sordu ama görmemişlerdi.
Ah, şu çocuk gözlerindeki minnet! Dünyada, bir parça iyilik edebilmekten daha güzel bir şey olmuyor. Fırtına içinde, viran bir gemi teknesi gibi sallanan bu sefil ve karanlık oda, ocağın kızıl akisleri içinde birdenbire öyle munis ve mesut bir yuva olmuştu ki… Biraz evvel hayata gösterdiğim emniyetsizlik için, kendi kendime utanıyordum.
İnkılap Yayınları
Evet 
Muzaffer Akar o. O dediğim, sadece bir işaret etme hali değil elbette, insanlıktan bahsediyorum. Bir duruş ki, her türlü bencillikten uzak kalmayı başarabilmiş. Felsefesi var elbette hayatı içinden gördüğü ama bu onu kısırdöngüye hapsedip heba etmez asla. Beğendiği zaman bir incelemeyi, bu incelemeyi yapan kimdir, diye düşünmez
Ara Vermek Için Hazırlığımın Birinci Partı
Hayatım boyunca Allah'a şükür bir şeyin bağımlısı olmadım(ya da öyle sandım)diye düşünürdüm. Garip olan şu ki ne olursa olsun bağımlılık derecesinde bir alışkanlığa sahip olacağıma ihtimal vermedim.
Sonra geldik 2018 sömestr tatiline..
Tüm tatil boyunca sürekli elim 1000k'da(günde kaç bin kere internetten girip alıntılarda dolanma) günümün
Ne kadar süreceği belirsiz bi şekilde 1k ya ara veriyorum.Açıkcası tekrar döneceğim de demek gelmiyor şuan içimden.Ama dönerim biliyorum.Kendimce toparlanmam gereken bi dönemdeyken bazı şeylere biraz mola vermek en doğrusu sanırım.Bu bana iyi gelecek..Tekrar döndüğümde buradaki güzel kazanımların daha da çoğaldığını görmek ümidiyle...İyi geceler .