Hayatıma almak istediğim insan nasıl mı olmalı ?
Hayatımı almak istediğim insan;
Sonsuz ; saygılı , vefalı , duyarlı anlayışlı olmalı .
Konuşmayı , dinlemeyi , görmeyi, anlamayı bilmeli.
Benimle konuşurken beni kendine hayran bırakmalı sohbet aşamasında arada bir gülümsemeli.
Tartışmaya açık bir konu hakkında konuştuğumuzda sınırı aşsam bile o sabırlı olmalı beni anlayışla karşılamalı bana
Belki de bir gün yeniden karşılaşırız, olamaz mı?
Yıllar geçmiş olabilir üzerinden; biraz yorulmuş olabiliriz ya da alışmış... Unutmuş gibi yaparız, hiç kızmamış, hiç ağlamamış gibi bakar gözlerimiz, en azından öyle görünmeye çalışırız...
Olur ya bir gün karşılaşırsak bir yerlerde yeniden, hiç konuşmadan birbirimizi bir daha kandırırız... Açtığımız yarayı öpüyormuş gibi sanki.
Gülümseyelim o zaman olur mu, 'acımadı ki' der gibi
Aşağılamak - aşağılanmak
Alıntılamak arzusuna kapıldığım çok cümle vardı, bu yüzden tümünü bırakıyorum yazının.
"Aşağılamak bizim milli hasletimiz. Ana babalar çocuklarını, abiler kardeşlerini, müdürler öğrencilerini, patronlar işçilerini, okuyan okumayanı, okumayan okuyanı, sözelci sayısalcıyı, sayısalcı sözelciyi, klasik müzikçi popçuyu, mühendis öğretmeni, doktor
İçimde o kadar büyük bir yaşama isteği var ki nasıl anlatabilirim bunu mesela bir yıldız kayarken insanların yüzünde oluşan gülümseme gibiyim işte; umutla, heyecanla, sevgiyle ve hayallerle doluyum. Biraz da hüzünle... Hayat her şeye rağmen yaşamaya değer, her gün yeniden doğuyoruz hiçbir şey bilmeden. Hiç düşündünüz mü aslında yaşamak için değil de öğrenmek için doğduğumuzu? Bir gülümsemenin nelere mal olduğun öğrendiniz mi siz hiç? Ben öğrendim ve kocaman bir gülümsemeyim işte.... Şimdi ise hayatın benden aldığı şeylere rağmen gülüyorum ister umutla olsun isterse hüzünle...
Gülmeyelim arkadaşım! Eğlenmeyelim! Canımız yansın biraz, hüngür hüngür ağlayalım! O psikolojimiz biraz da bozulsun!
Senin bakmaya dayanamadığın fotoğraflardakileri çocuklar bunları yaşarken biz yaşamayalım! Biz de kahrımızdan ölelim. Utancımızdan ölelim! Gözyaşlarıyla kendimizi boğalım ama gülmeyelim. Dua edelim cehennemin varlığına dahi dua edelim. 8 yaşındaki çocuk 5 yaşındaki kardeşine şehadet getirtiyorsa biz bu dünyadan def olup gidelim!
Nasihat
Etrafımdaki herkes bir çemberi oluşturuyordu. Benim için yolun sonuydu. Diğer insanların görmediği gözlerle izliyordum. Gözyaşları etrafa saçılıyor. Ağıtlar yakılıyordu. Çember şeklini almış insanlar üzerime toprak atıyordu. Aslında üzerime atmıyordu. Ruhum sıkıştığı bedenden kurtulmuştu artık. Ruhum sıkıldığı evrenden kurtulmuştu artık. Hiçbir