Monotonluk bir yazarın ölüm ilanıdır. Pislik, rahatsızlık, açlık, soğuk, travma, dram; bunların hiçbir önemi yoktur. Bunların hepsinden biraz biraz yaşamış ve bunlardan ancak cesaret almışımdır. Ama monotonluk sıradanlığın küçük nemli dünyasına hapsolmak, güzellikle ışığın yavaş yavaş aşınması, taviz vermek ve belirli bir hayatı yaşamak; işte bunlar yazmayı imkansız kılar.
Sayfa 15 - Kafka Kitap