Aslında biraz eğlenceli biriyim, her ortama ayak uydurabilen, herkesle iyi anlaşan falan ama bazen duruyorum ve aslında öyle olmadığımı anlayıp sinirleniyorum sonra hayat böyle sıkıcı diyip rolüme dönüyorum. Genelde anlamıyorlar bu geçişi. Bazen çok mutlu, bazen aşırı konuşan, bazen sessizce etrafı izleyen, bazen duygusuz... Kısacası naptığı belli olmayan biriyim. Ama şuan gelip konuşsanız sanki dünyanın en neşeli insanı gibi direkt konuşurum. Çok nadir insanlara diğer yanımı gösteriyorum, iyi bir şey mi? Bence değil çünkü insanları kandırıyormuş gibi hissediyorum
linçlemeyin mk
@wurselii öhm.
öncelikle bu kişi bizim kÜcÜğuZ. ne yazam mk iyi birisin ama trip atinca şeytana dönüşüyor eee başka kendini affetirmek biraz zmn alıyor ama eğlenceli ve tatlı biri.
bu kadar...
Babasının prensesi olarak büyütülmeyen kızlar; isteklerinin ricayla, gülüşle, cilve ile olmayacağını bilirler. Sevginin karşılıksız olabileceği gerçeğini geç öğrenirler. Güvenmek onlar için çok zordur... Biraz ketum olabilirler fakat kalpleri ifade edemedikleri sevgi ile doludur..Kendi kendilerini korumayı ve savunmayı iyi bilirler. Her düştüklerinde arkalarında onları kaldıracak güçlü kolların olmadığını farkında olurlar. "Sert, umursamaz ve eğlenceli görüntülerinin arkasında kırgın bir çocukluk her zaman gizli olacaktır..." Fakat sonuç olarak güçlü, bağımsız ve tuttuğunu koparan kadınlar olurlar..
herkes katılsın eğlenelim biraz
doğruluk mu cesaret mi.?
karşılıkli sizde sorun.
"Başka soru."
"Hmm... Seni en mutlu eden şarkı ne?"
"Cennet Mahallesi'nin jenerik müziği çok eğlenceli."
"Bu biraz olmadı gibi. Seni en huzurlu hissettiren şarkı ne o halde?"
"Tarkan, Şımarık."
"Helin... Beni delirtmeye mi çalışıyorsun?"
"Tarkan olsa, yani ünlü olandan bahsediyorum, bu sözlerine kırılırdı."
"İkisinden de nefret ediyorum. Başka şarkı?"
"Ah, ne büyük kayıp ama. Tarkan da kollarını açmış seni bekliyordu."
"Söylemeyecek misin?"
"Hmm... Ed Sheeran, Thinking out Loud. Ne zaman dinlesem huzurlu hissederim. Güzel bir rüzgar esiyor, deniz kenarındayım, hava çok güzel. Terletmiyor ama üşütmüyor da. Bulutlar açık. Mutluyum, herkes mutlu. Hepimiz mutluyuz. Uzakta bir yerlerde diğerleri var, yanımda sen. Dudaklarını omzumda hissediyorum. Kokun yanımda. Bahsetmek bile huzur verdi, imkansız gibi görünse de."
burjuvazime biraz Fransız sosyalizmi ekleyelim
Parasal emisyonun radyasyonu, bankaların makul faiz oranları ile enerji* paradoksuna yol açmıyorsa bankaların getirileri artar.
(* radyasyonun enerjiyi yayma iştahı artarsa bankaların gelirleri azalır.)