"Kalbim, diyordu, âşık "kalbim ona aktı, onun kalbi bana merhem olsa da'. 'Onun eşiği diyordu, benim vatanım orasıdır, çünkü sevgili orada oturur.' 'İtiraz edenlere, 'Sakın gitme! Başından kork!' diyenlere 'Vatan sevgisi imandandır,' hadisini okuyordu. 'Aklın fikrin varsa bu işten vazgeç! diyenlere, 'Pervane gibi başına ortaya atma!' diyenlere, 'Zincire vurulmaya, zindana atılmaya mı heveslisin?' diyenlere, 'O sevgili seni kesmek için bıçak bilemekte' diyenlere hiç aldırış etmedi. Kendi ayağıyla zindana gider gibi yürüdü. Önden bir çeken arkadan bir iten vardı sanki. Gönlünün sultanına, gönüller sultanına doğru ilerliyordu. "
"Allah 'ın dostluğu rahmetiyle, kulun dostluğu taatiyle görünür. Allah' ın rahmetinin gelmediği hiçbir an yoktur. Kul gelen rahmeti göremiyor diye taatini kesip dostluğu zedelememelidir."