_Faşizm, tüm yetkilerin tek kişide toplandığı baskıcı ve gerici bir sistematiktir.
_Her insan faşisttir. İnsanlar aldatılmadı. Sadistçe, faşist diktaları arzuladılar ama Neden?
_Freud, “Ruh Çözümlemesi” adını verdiği özel bir yöntem keşfederek, ruhsal yaşama egemen olan etkenleri buldu. Freud’un buluşları, evrensel ve ölümsüz ahlak değerlerinin
Bürokratik bir örgütlenme bağlamındaki düzenli, duygulardan arınmış davranış ve kalabalığın öfke ya da paniğinin patlayıp başkaldırışı iki farklı kutupta yer alıyor görünmektedir; ne var ki, ahlâki dürtü ve yasaklar üzerindeki etkileri dikkat çekici bir biçimde benzerlik taşır. Benzer etkilerin benzer nedenleri vardır: Kişiliksizleştirme, "yüzlerin silinmesi”, bireysel özerkliğin yok edilmesi. Hem kişiler yerine rollerin kurduğu ve öteki insanları amaca erişme ya da sorun çözme yolunda rollere, çok sayıda kaynaklara ya da engellere indirgeyen bürokrasi hem de birey olarak insanlar yerine birbirinden farksız parçacıklardan oluşan, özelliğini üyelerinin bireysel niteliklerden değil sayılardan alan kalabalık, bir yüzden yoksundur ve anonimdir.
Sayfa 155 - Kendini koruma ve ahlaki görev
Ezbere Yaşayanlar - Vazgeçemediğimiz Alışkanlıklarımızın KökenleriEmrah Safa Gürkan · Kronik Kitap · 20221,735 okunma
Bilindiği gibi cezaevi sistemi bireyle devlet arasında, arada hiçbir aracı olmadan, doğrudan muhataplık üzerine kurulmuş bir sistem. Böyle olduğu için tutsaklar her an devletin, devlet de her an tutsakların gerçek yüzünü görme şansına sahip oluyor. Otoriter devletlerin tümü için geçerli olan bu durumu ve tutsakların gözünden bu devletlerin görünme
Sayfa 151 - Dipnot YayınlarıKitabı okudu
-Nitekim kolektif bütün eylem, kurum, örgütlenme, arzu ve hayallerin yoğun bir saldırı ve değersizleştirmeyle karşı karşıya kaldığı, insanların kitle halinde örgütlerde bir araya gelmesi ve dayanışmasının en büyük tehlike sayıldığı, ortaklaşa bütün bağların çözüldüğü, birey fikrinin, bireyciliğin, bireyin kendini yaratmasının ve bireysel eylemin faziletlerinin vurgulandığı, topluca yerimizi kaybettiğimiz bir zamanın semptomu ancak depresyon olabilirdi. Diğerlerinden ayrılarak başarmak, güce ve zenginliğe ulaşmak için fırsatların, olanakların, seçimlerin sonsuz çoğaldığı bir dünyada her tökezleme, geriye düşme ve zayıflık ilk önce kendimizi hayal kırıklığına uğratmak anlamına gelmez mi? Günümüzde depresyonu, her birimize mecburen musallat olan ve bünyevi bir nitelik edinmiş bu ağır utanç ve suçlulukla başa çıkmanın, ona tahammül etmenin semptomu olarak düşünmeliyiz belki de.
Sayfa 15Kitabı okudu
