Spoiler!!!
Ada, beş yaşındayken annesini ve babasını kaybederken büyük bir yalnızlığa ilk adımını attı. Hor görüldü, ezildi ve o süreçte ona el uzatan ezenler karşı elinden geldiğince korumaya çalışan kahramanına aşık oldu. İmkansız bir aşk.. Tabi günü geldiğinde asıl darbeyi o zamana kadar kendisini koruyacak kişiden geleceğini bilemedi. Ada yalnızlığını, acısını, aşkını defterlere yazarak içindeki sessizliği, kimsesizliği doldurmaya çalışıyor.
Ada’nın kırgınlıkları, hayal kırıklıkları, bir aileye duyduğu özlem çok güzel aktarılmış. Ve ben Ada’ya hayran kaldım son aldığı darbeden sonra küllerinden doğan anka kuşu misali bambaşka bir Ada, daha güçlü, isteklerine öncelik veren, kendini ezdirmeyen ve sevdikleri için fedakar bir Ada doğuyor.
Yankı ile Ada’yı çok sevdim ben tabi en çok Anıl Yankı’yı sevdim.
Yankı’ya Ada’ya yaşattıkları için kızdım, bu kadar kör olduğu için kızdım, ve içindeki ikileme söküp atamadığı acıya üzüldüm aynı zamanda da başı sıkışan birini gördüğünde yardıma koşmasına hayran kaldım.
Ada’ya yaşadıkları için üzüldüm ama sonra dimdik ayağa kalkıp güçlü bir Ada olarak devam etmesine hayran kaldım.
