Mustafa Kemal Atatürk'ün fotoğrafları bize ne söyler?
iki üç gündür biraz hastayım. bu süreçte kitap okuyamadım. uzun süre kitabın başında duramadığım için kitap okuyamadığım bu sürede aklıma geçenlerde 
Fotoğraflarla Atatürk kitabını okuduğum/fotoğraflarına baktığım geldi.
ben genelde Mustafa Kemal Atatürk'ün fotoğraflarına bakarken o zaman gerçekleşen
Demem o ki mesafemiz uzun. Ümitsiz yaşanmaz, o halde yol varsa yürünecek, yoksa açılacak. Hiç birini başaramadıysak eğer, yol olunacak.
Demem o ki mesafemiz uzun. Ümitsiz yaşanmaz, o halde yol varsa yürünecek, yoksa açılacak. Hiç birini başaramadıysak eğer, yol olunacak.
Sayfa 70Kitabı okudu
Hiçbir insanın özel olduğunu düşünmüyorum. Birinin sizin için özel olması,sizin onunla zaman geçirmeniz ve değer vermeniz gerekir. O yüzden birini kaybederken aslında kimsenin sizin gözünüzle, sizin baktığınız yerden ona bakamayacağının ve sizin onda gördüğünüzü görmeyeceklerinin farkında olmalısınız. Her insan başka bakar ama kimse özel değil, herkes sıradan.
O.
ve ben hiç senin gibi gülen birini tanımamıştım.
senin gibi bakan,
senin gibi seven,
senin gibi aşık olan.
bakışların kahvenin 50 tonu, dağların, toprakların, tuğlaların.. kahveye ait her şey, gözlerinde saklıydı. kahve gözlerin, türk kahvesinin sade içen birine bile o şeker tadını tattıracak kadar güzel,derin,sonsuz..
sade içerim kahvemi, ne
Kadının yalnızca iffetle bir değeri vardır; onun şerefi kocasının sadakatindedir; birini kaybederken diğerini de kaybetmeyi nasıl göze alabilir ki? Eşler birbirleri için tanrısallığın temsilcisidir; onların birliği, onların dinini meydana getirir: Her tür çokeşlilik bir çoktanrıhlıktır, çelişik bir fikirdir, imkânsız bir şeydir.
Sayfa 42Kitabı okudu
Benim suç ortağımdın. Biz geçecektik bu dünyanın üzerinden sen ve ben. Yaşam bizim oyunumuz olacaktı. Köşe başındaki bir tehlike gibiydin sen. Ben köşe başını aldım senden. Şimdi ikimizin de kalbi ucu kırılmış bir bıçak gibi. Körelmiş ve pas tutmuş. Ve son kez aynı sigaradan içimize duman çekiyoruz. Her zaman mağlup olduğumuzu biliyorduk, birbirimize kalışımızdan belki. Birbirimizin zaferi olsaydık eğer, sen de biliyorsun, diğerleriyle yarışmak zorunda kalmazdık. Her öpüşümüz ve sarmaş dolaş uykularımız birbirimize açtığımız başka kurşun yaralarıydı. En çok kanatan kazanır sandık. Kan kaybederken birbirimize aşkla bakıyorduk bunun bir hastalık olduğundan habersizce. Beni hep birbirimize uzun uzun baktığımız o sıcak nemli günlerdeki gibi hatırla, iskelede otururken, ayaklarımızı sallarken ve bir bardak buzlu çay içerken. Ve iskeleden birlikte atlayacak birini sev kendine, bu defa ölmek için olmasın. Veya öldürmek.
Vazgeçmiyorum, korkma. Tökezleyerek de olsa sözümü tutuyorum. Kapına kadar koştuğum anlar olmuyor değil ama kapıyı çalmadan geri dönüyorum. Sadece, bazen, saatlerce o kapının önünde oturuyorum.
Sayfa 394Kitabı okudu
"Beni inşa eden çoğu şeyi birini yahut bir şeyi kaybederken kazandım. Kaybetmek deprem gibi bir şey sanırım; evvela başın dönüyor zannediyorsun, sonrası enkaz. Toz dağılınca kendi enkazından çıkarabildiklerin senden yeni bir sen inşa ediyor. Yarınlar, bugün tozunu dağıttıkça var."
DİYARBAKIR KEÇİ BURCU EFSANESİ
Çok eski zamanlardı. Mezopotamya ovasında yaratıcının en sevdiği şehirde günler çabuk geçiyordu. Surlara taş ören duvar isçileri sık sık ara veriyor, Dicle ovasından getirttikleri karpuzları iştahla yiyerek serinlemeye çalışıyordu...
Bir telaş vardı şehirde. Halk, henüz bir savaştan çıkmıştı ve şehir uzun bir zamandan sonra Mecusilerin elinden
Bazen...
Ara ara kalbini dinlemeli insan.
Bazen gökyüzüne bakarken
Bazen gözlerini kapatırken
Dinlemeli kalbini bazen...
En çok kendini kazanmalı insan.
Bazen kendini kaybederken
Bazen boşlukta süzülürken
Kazanmalı kendini her zaman...
Birini sevmeli belki evet
Hatta çok sevmeli
Ama kendisinden fazla değil
Sevmeli hep en çok kendisini...
Şiir yazmalı insan.
Yansıtmak için
Genç kalmak için
Duyguları anlamak için
Yazmalı şiir insan...