İspanya'nın iç savaşını tüm çıplaklığı ile gözler önüne seren, tüyler ürperten olaylar içinde bile sevmeyi ve sevilmeyi unutmayan, inançları uğruna birbirini vuran, katleden kardeşlerin, karmakarışık bir çağın ve onun doğurduğu sancıların romanı..
İnsan olmanın ancak “BİZ” olmakla mümkün olduğunu anlatılyor..
İnsanın mı sadece? Bu dünyayı paylaştığımız her bir canlının, her bir ağacın ölümüyle eksiliyorsak eğer, eksildiğimizi hissedebiliyorsak, ancak o zaman insanız.
Bir kimsenin ölümü azaltmıyorsa bizi, insanlıktan çıkmışız demektir,kitabın bir diğer fikir babası Donne’a sorarsanız. Bana da sorarsanız öyle..
“Hiç sorma çanların kimin için çaldığını; Onlar senin için çalıyor!”
Bir solukta okuyacağınız bir roman. İyi okumalar..
