| Kördüğümün Kanatları ~ Mehtap ALTAN |
.
Satır Çizgileri;
.
Geçimlerini sağladıkları küçük bir tekneleri vardı. Adı Duhâ idi. Duhâ; kuşluk vakti anlamına geliyormuş. İnsanın ismi ile yazgısı nasıl örtüşüyorsa, bir teknenin ismi ile yol aldığı rotası da örtüşürmüş. Ve kuşluk vakti, günün Bismillah'ı demekmiş. Bunları babası ona öğretmişti.
.
Olasılıkların eteklerine asılan intihar çiçeğidir bazen zaman!..
.
Hayat... Sizi yakmadan pişirmiyor. İçiniz çiğ olduğu müddetçe, hatalarınızı hayatın rengi zannediyorsunuz! Ve o renklerle cilveleşmenin adı büyümek oluyor. Çiğ yanlarınızı, ne vakit yanmaya gelin ediyorsunuz o vakit olgunlaşmak/sorgulamak denen hakikat giriyor devreye...
.
Ölmeden ölerek ancak çözebilirdi kendini. Çünkü ölmeden ölenler ulaşabilirlerdi menzillerine...
.
Acı, izini ya da türküsünü bırakmadan gitmezmiş!
.
Modern hapishanelerinizde dünyayı kurtaracağını düşünen, medeni kölesiniz her biriniz. Bunu fark etmeniz için umarım geç kalmazsınız.
.
Nefse vurulan kırbacın sesi, hakikate çevrilen gönlün zikridir...
.
Hayat başkalarının acılarını ezberleyip, kendi umutlarının yol levhasını çizenlerce mânâ kazanmadı mı zaten!
.
Kitap Yorumu;
Kalemiyle yeni tanıştığım bir yazar. Öykü severler için okunabilecek bir kitap ki öykülerinde de derin mesajlar var ve ilk kez böylesiyle karşılaşıyorum öykülerin içinde öykü bir birine bağlı bir kaş öykü karakteri iç içe bağlanmış her öykünün sonunda idrak ediyorsunuz kelimeler le O kadar güzel bir ahenk sağlamış ki kalemini sevdim. Okumanız dileğiyle
Kitapla Kalın..
