Kaybedilen en kıymetli eşyanın, servetin, her türlü dünya saadetinin acısı zamanla unutuluyor. Yalnız kaçırılan fırsatlar asla akıldan çıkmıyor ve her hatırlayışta insanın içini sızlatıyor. Bunun sebebi her halde, "Bu öyle olmayabilirdi!" düşüncesi, yoksa insan kader saydığı şeyleri kabule her zaman hazır.