Ali Zeydan
@birzindanhucresindenyankilar
299 reader point
Joined on January 2018
Okuma Hedefleri
Benim içimi rahatlacak bir ameliyata ihtiyacım var.
Bir zamanlar umut dolu geçen günlerin ardında, hüzün ve melankoli dolu bir his bırakırız. Hayatın karmaşıklığında kaybolurken, geçmişin yankıları geceleri sessizliği doldurur. Gözlerimizdeki yaşlar, içsel bir yağmura dönüşerek ruhumuzu sulayıp, geçmişin acı hatıralarını canlandırır.
Göğsümüzde ağırlaşan bir yük gibi, zamanla sararan anılarla dolup taşarız. Kayıp zamanın ardından koşarız, ama geçmişin izleri bizi her adımda yakalar. Hayatın karmaşası içinde kaybolan umutlar, duygusal bir labirentin içinde bocalar. Anıların hüzünlü perdeleri aralandıkça, geçmişin yarası taze bir acı olarak yüreğimize dokunur.
Belki de hüzün, insanın içsel bir yolculuğunun bir parçasıdır. Her düş kırıklığı, her veda, hüzünle bezeli bir öyküyü beraberinde getirir. Bu hüzün, karanlık bir tablonun tuvaline işlenmiş izler gibi, hayatın resmini tamamlar. Ve belki de, bu hüzünle dolu satırlar, insanın duygusal derinliklerine bir pencere açar.
"Zor günlerimde halimi hatırımı sormayışlarınıza ve sözde desteklerinizi hiçbir zaman unutmadım. Kendimi karanlık bir odanın içine hapsettiğimde, sizin beni yok sayışlarınızı aklımdan çıkarmadım. Açı ekmekten gözümün ucunu göremediğim o günlerde, biriniz bile yoluma elini uzatmadı. Bana güzel günler katmak gibi bir amacınız hiç yoktu, çünkü hepiniz kendi çıkarlarınıza baktınız. Bense hepinize, hiçbir çaba göstermenize rağmen kalbimde en güzel odaları vermiştim. Artık kimse, benim için mücadele etmeden kalbimde taht sahibi olamaz."
Reader Follow Recommendations
Ruhumda bir boşluk var, derin bir yalnızlık hissiyle doluyum. Hayatın telaşesinde kaybolmuş gibiyim, bir yabancı gibi hissediyorum kendimi. Gözlerimdeki yaşlarla birlikte, geçmişin acı hatıraları da geri dönüyor. O anlar, sanki ruhumun derinliklerinde hapis kalmış, beni bir türlü terk etmeyen hayaletler gibi.
Başka bir gri gün daha... Sanki bu melankoli benimle dans ediyor, bedenimi sarıp sarmalıyor. Yağmur damlaları pencereden süzülürken, dışarıdaki dünya da aynı hüzünle yaşamaya devam ediyor. İnsanlar yorgun, yüzlerinde gülümsemelerin yerini derin bir sessizlik almış gibi.