Bizim neslimiz kendisini sadece geçmiş nesillerin mirasçısı olarak kabul ediyor.Kendi arzularını dindirmek için geçmişlerin bıraktığı hazineyi harcamaya başlıyor sanki.Çağın gelişmesiyle yüz yüze gelip toslayınca da başlıyor eskilerle övünmeye.Sadece övünmeye.İşte bizim neslin gördüğü,kitaplarda karşılaştığı durum.Bitmeyen bir hikâye de hikâye.Anlatıla anlatıla tüketilemiyor bir türlü.Bazen minbere çıkıyor hocalarımız;yağmur yağdırır gibi cemaatin üzerine vaaz yağdırıyorlar.Ama toplulukların vicdanında en ufak bir iz bırakabiliyor mu?Ne gezer!Bir yaprak bile kımıldatmıyor.
Aşk asla anlatılamayacak tek hikaye aşk uzun Bi yolculuk aşk acı aşk mutluluk aşk göz yaşı aşk kavuşamamak belki aşk akıl dolu Bi delilik belki aşk sonsuz Bi sevgi belkide aşk bitmeyen Bi gecede dibi boş üç beş şişe aşk saygı aşk delicesine tutku aşk veda etmek anladım ki aşk Bir ölümmüş...
Kalpte bitmeyen ama mecburiyetten bitmesi gereken bir hikaye için ne yapılabilirdi peki ?
Onunla yaşamak hiç bitmeyen bir hikaye dinlemek gibi. Karşıma çıkan en büyük, en yaratıcı zeka onunki. O kafanın içinde giderek büyüyen alemlerde sonsuza dek yaşarım.
---------------Sylvia Plath
9 işaretli hikaye ...
Sonu gelmeyen cümlelerim, satır aralarında gizlenen fikirlerim, ifade edilemeyen hislerim, bitmeyen misallerim...
Sayfa 27Kitabı okudu
Şimdi sen,senelerdir çıkmayan yirmilik diş,saatler boyunca bitmeyen yetmişlik,doksanlık bir adamın kırk yıllık aşkı,güzel bir kız çocuğunun bensiz annesisin..Yani sen,özetlenemeyecek bir hikaye,içimde bir uhdesin..
Sayfa 106 - Dokuz YayıncılıkKitabı okudu
