Üzgünüm... Jale
Çare aramadım zannetme
Çıkmaz yolları zorladım
Gittim olmadı, kaldım olmadı
"Bitti" diyorsam laf değil
Bir anlık öfke zannetme
Çoktan harcadım sabrımı
Kaçtım olmadı, sustum olmadı
"Bitti" diyorsam laf değil
Artık bu son veda, üzgünüm
Nefret etme benden, üzgünüm
İster miydim hoşçakal demek?
Elim kolum bağlı, üzgünüm
Baştan yanlış yaptık, üzgünüm
Seninle olmazdı, üzgünüm
Az mı savaş verdim kendimle?
Engellere yenildim, üzgünüm
open.spotify.com/track/5jgzxAB0i...
Füruğ Ferruhzad
Acaba saçlarımı yeniden rüzgarda tarayacak mıyım?
Acaba bahçelere menekşe ekecek miyim?
Ve sardunyaları pencere ardındaki gökyüzüne koyacak mıyım?
Dans edecek miyim yeniden bardaklar üstünde?
Kapı zili acaba beni yeniden sesin bekleyişine doğru götürecek mi?
Bitti artık dedim anneme
Hep düşünmeden önce olur olanlar
Gazeteye baş sağlığı ilanı vermeliyiz dedim.
Umut bitti! Sumud kaldı!
Sumud tüm sonuçlara karşı direnme ve vazgeçmeme isteğini anlatmak için Filistinliler tarafından kullanılan Arapça bir kelimeymiş…
Umudu bitirdiler Sumud kaldı!
Kendini ölmüş gibi düşün,hayatını yaşadın ve bitti. Şimdi geriye kalan ne varsa topla ve düzgün bir şekilde ilerle.
-Marcus Aurelius
Olmaz dediğin ne varsa olur, yapmam dediğim ne varsa yaparsın. Demez dediğin kim varsa der, gitmez dediğin kim varsa gider. Onsuz yapamam dediklerinsiz de yaparsın, bunları atlatamam dediklerini de atlatırsın ve hayat için ne zaman bitti desen, o zaman her şeye yeniden başlarsın.....
Eve Özlem
Nasreddin Hoca’nın fıkralarını, dimağına fikir inmeyen çağlarda okuyan gençler, çoğunu anlayamaz ve bazılarında da hayret içinde kalır. Hoca’nın dokuz onlu yaşlarda dinlediğim bir latifesi vardı. Zihnimde defalarca tasarlamış ve o latifeyi bir türlü anlayamamıştım. Müteselsilen dört beş ayda bir aklıma gelen bu fıkrayı anlamam, uzun zaman aldı.
Ey her şey bitti diyenler
korkunun sofrasında yılgınlık yiyenler
ne kırlarda direnen çiçekler
ne kentlerde devleşen öfkeleler
henüz elveda demediler
bitmedi sürüyor o kavga
ve sürecek
yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek....