Önceleri biraz sikintili gelsede okumak bir sekilde devam ettiriyor.Merak tabiki bunlardan en fazlasi.
Ikinci dunya savasi gibi bir vahsetten kurtulmalari gerektigi dusunuldugunden bir grup cocugu daha guvenli bir bölgeye götururken,cocuklarin icinde bulundugu ucagin dusurulmesiyle cocuklar kendilerini issiz bir adada bulur. Yaslari 6 ile 12 arasindaki cocuklar bir sekilde duzen kurarlarken insan olmanin dogasindaki durtuleri öne cikar,lider olmak,fark edilmek ,egonun en savunmasiz hali,dar bilgi kapasitesi. Burda korkunun da insana neler yaptirabilcegidir. Yasamak icin bir savunma yöntemi bulmak zorunda olan cpcuklar ayni zamanda kendi ustunlugunu kanitlama arzusuyla vahsilesir. Burdaki vahsilesme bana göre hayatta kalma arzusunun ve caresizligin bir ifadesi gibi geldi. Adada olanlar bize ne kadar korkunc gelsede bence biz buyuz yani vahsi,korkak egomuz nukler silahlardan bile korkunc insanlariz. insan iyi sartlarda neler yapabilecegi ayri bir durum mutlaka ama bu cocuklarin oldugu durumda olsaydik kimimiz Jack kimimiz Ralph yada Domuzcuk olurdu ne yazik ki cocugun adi bilinmiyor domuzcuk olarak kaliyor. Tabii final de hepsinin sadece masum cocuklar olarak göruyoruz.Bence okunulmasi gerekilen kitaplardan. Bu kitapdan sonra kesinlikle mercan adasini okumak bana dogru geliyor.
bipolar bozukluk teşhisi konalı 1 sene oldu ve en ağır geçirdiğim depresyondayken okudum. Kimi yerlerde tebessüm ettirirken kimi yerlerde bol bol ağladığım bi kitap. en çok da kendimi bulduğum ve yalnız olmadığımı hissettiğim bi kitap. ben varım, benim gibiler de var. yaptığımız şeyler anlamsız olsa da biz buyuz ve bizi biz yapan da bu. Eğer hasta olmasaydım nasıl bir insan olurdum bilmiyorum, bildiğim tek şey beni gerçekten seven insanların hastalığımla beraber sevmesi. bipolar hastasıysanız veya çevrenizde varsa muhakkak okuyun. şayet kimse yoksa daha iyi okuyun çünkü sıra arkadaşınızdan, sevgilinize, yeni tanıştığınız birisinde bile olabilir bu hastalık. bilinçlenin ve destek olun, çünkü desteğe çok ihtiyacımız var.
Batı ile doğu arasında gelgitler yaşayan bir toplumun bu çelişkili hali elbette edebiyatına da yansır. Biz kimiz ve edebiyatımız ne? Biz nasılız ve edebiyatımız nasıl olmalı? Tefekkürlerin, aydınların, yazar ve şairlerin cevabını aradığı, fikirler öne sürüp fikirler çürüttüğü bir ortamda kimliğini bulmuş ve biz buyuz demiş, modern bir efsanedir İnce Memed. Bu sebeple edebiyatımızdaki yeri ve değeri çok önemlidir.
Ayaklar altına alınmış, sömürülmüş ve yok sayılmış Anadolu köylüsünün içler acısı halini ve feodal yapı ile devlet arasındaki çıkarı gözler önüne serip bunu da İnce Memed’le eleştirip yerle bir etmeye çalışan muhteşem bir eser.
Seriyi bitirince detaylı bir kritik yapacağım.
Çemberin Gücü
Şöyle bir geriye bakıyorum da neler yapmışız, neler görmüşüz? Âşık da olduk, bir kediye ister istemez bir taş da attık. Çocukluğumuz olsun, gençliğimiz olsun olumlu yanlarımızı hep bir içtenlikle anlatır dururuz, elden ele dilden dile yayılmasına hiç engel olmayız fakat kötü bir anımız varsa bunu hemencecik unutur, o konudan bir daha hiç
Çatlak patlak üstü yuvarlak bir inceleme.
Okurken Aldığım Not 1:
"Doğanın altta kalan etkisi. Görünmez ve hissedilmez olup yine de çalışmaya devam eden etkisi. Günümüz hayat şartları ile çelişen etkisi."
Gözlerimizin önüne bir insanı getirelim -eğer cesaretiniz varsa ve ikiyüzlülüğünüz yoksa kendinizi düşünürsünüz-. Yaşadığı çevreye sağladığı uyumu ve bu uyumla birlikte
Roman, öykü, şiir, deneme, makale ve mizah konularında ;pekçok dile çevrilmiş 8 milyondan fazla baskı yapmış ünlü bir yazardır kendisi.
Onu bilmeyen, okumayan, yazıp çizmeyen kalmamıştır malumunuz.
O; insan demiş...
O; kadın, erkek, çocuk biz beraberiz demiş sevmiş...
O; önce vicdan demiş, hayvanı da ayırmamış sevmiş... Ayna olmuş... Dil olmuş...
